||Guren x Shinya|| ❝Yedi Gün.❞ [✓]

Altıncı gün;

"Bugün eve geç gelebilirim. "

"Nede-"
Guren Shinya'nın sözünü tamamlanmasına izin vermeden evden çıktı. Shinya kaşlarını hafifçe çatarak arkasından baktı.

"Neyin var Guren?"

Guren garip davranıyordu...Bu davranışlarının sebebini Shinya merak ediyordu. Ne olmuştu acaba?

Guren işten çıktığında yaptığı ilk şey Mahiru'nun,sevgilisinin, yanına gitmek olmuştu. Zile bir kaç kez arka arkaya bastı. Bir şeylerden emin olmak istiyordu.
Mahiru kapı deliğinden baktı. Gelen kişinin Guren olduğunu görmesiyle beraber gülümsedi. Kapıyı açtı ve yüzündeki gülümseme ile ona baktı.

"Hoşgel-Mhm?"

Guren'in dudaklarını dudaklarında hissetmesi ile sözü yarıda kesildi. Şaşırmıştı,yine de karşılık vermeyi ihmal etmedi. Ayrıldıklarında Mahiru nefeslenmeye başladı. Guren hâlâ açık olan kapıyı kapattı ve ona baktı. Mahiru nefeslenmeyi bitirince gözlerini Guren'in gözlerine sabitledi.

"Bir şey mi oldu Guren? "

"Biraz baş başa zaman geçirmek istemiştim. "

Guren'in dudaklarında ufak bir sırıtış belirdi.

"Anlarsın ya. "

Mahiru da Guren'in sırıtışına karşılık verdi. Guren'in ne istediğini anlamıştı. Ona biraz yaklaştı ve göz temasını bozmadan konuştu.

"Emin misin~? Yarın işin var sanıyordum."

Mahiru'nun aklı karışmıştı çünkü Guren iş günlerinden önce bu tarz şeyler yapmayı hiç istemezdi.

Guren Mahiru'yu kucağına alıp odasına doğru yürümeye başladı.

"Var ama bir kereden bir şey olmaz~."
"Çok sert davranma lütfen~."

Guren yavaşça uyumakta olan Mahiru'ya doğru döndü. Onu biraz fazla yormuş olabilirdi. Yavaşça Mahiru'nun saçlarını okşamaya başlamıştı.

Eskisi gibi hissetmiyordu.
Hissetmemişti.
Ne öpüşürken, ne de sevişirken.
Sanki bir şey eksikti...
Kalbinde bir boşluk vardı. Mahiru'nun dolduramayacağı türden bir boşluk.

Mahiru'nun alnına ufak bir öpücük kondurdu.
"Özür dilerim. "
Yavaşça ayağa kalktı ve banyoya girip kısa bir duş aldı. Ardından üstünü değiştirdi ve evin çıkışına ilerledi. Çıkmadan önce saate baktı.
23:34
Geç olmuştu. Kapıyı açtı ve dışarı çıkarak evine yürümeye başladı. Shinya'yı görmek istiyordu. Artık bir şeylerden emindi.

Shinya gözlerini açık tutmaya çalışıyordu. Saat geç olmuştu ve Guren hâlâ gelmemişti. Acaba başına bir şey mi gelmişti? Aklından çeşitli senaryolar geçirdikten sonra kapının açıldığını duymasıyla düşüncelerinden sıyrıldı ve ayağa kalkıp kapıya koştu.

"İyi misin? Bir şey mi oldu? Niye bu kadar geç kaldın?..."

Guren kapıyı arkasından kapattı ve Shinya'ya doğru yürümeye başladı. Shinya onu bir kaç saniyeliğine süzdü iyi gibi görünüyordu. Ama sessizliği Shinya'yı ürkütmeye başlamıştı.

Guren Shinya'nın yüzünü ellerinin arasına aldı ve dudaklarını dudaklarına bastırdı. Shinya'nın yanakları kızarmaya başlamıştı. Şaşırmıştı. Karşılık vermek istiyordu ancak nasıl vereceğini bilemiyordu. Guren onun alt dudağını dişlediğinde dudaklarından ufak bir inleme kaçtı  ve ağzını araladı. Guren vakit kaybetmeden dilini onun ağzına ittirdi ve içinde gezdirmeye başladı. Shinya olanları kestiremiyordu ancak mutluydu. Nefessiz kaldığını hissetmesiyle yavaşça Guren'in kolunu sıktı. Guren geri çekildi ve ona baktı. Shinya bir süre boyunca nefeslendikten sonra kafasını kaldırdı ve ona baktı.

"S-sevgilin varken başka birini ö-öpmemelisin Guren...B-bu aldatmak olur..."

Haklıydı. Ama Guren'in Mahiru ile olan ilişkisini sonlandıracak ve Shinya ile sağlıklı bir ilişki kurabilecek vakti yoktu. Düzeltelim, vakti olmayan Shinya idi ve Guren bu yüzden hızlı davranıyordu.

"Seni seviyorum. "

Shinya'nın aklı artık iyice karışmıştı. Guren'den bu iki kelimeyi uzun süredir istiyordu ama bunun gerçekleşemeyecek güzellikte bir hayal olduğunu düşünmüştü .

"Ama Mahiru..?"

Guren nefesini dışarı verdi ve Shinya'yı kendine çekip ona sıkıca sarıldı. Shinya onun sarılmasına karşılık verdi ve kafasını hafifçe kaldırıp ona baktı.

"Mahiru'dan ayrıldın ve onu unutmak için beni mi kullanmak istiyorsun yoksa?"

"Anı yaşamaya çalışsan ölür müsün? Her şeyi sonra açıklayacağım."

"Tamam...Mahiru'dan ayrıldın mı?"

"Hayır ayrılmadım..."

Mahiru için kendisini kötü hissetmişti.

"Ama-"

"Sonra açıklayacağım dedim."

İkisi de bir süre boyunca birbirlerine baktılar. Shinya gözlerini bir kaç kez kırpıştırdı ve kolunu çimdikledi . Canının yandığını belli eden bir ses çıkardı.

"Ne yapıyorsun?"

"Rüya mı değil mi anlamaya çalışıyorum..."

Alnına minik bir öpücük kondurdu ve geri çekildi.

"Değil."

İnanmamıştı. Saçmalık olduğunu düşünmüştü. Ruh eşini istediği gibi reddedebileceğini sanmıştı. Ama işler sandığı gibi yürümemişti. Ölecek olan ruh eşi ile geçirebileceği sadece bir günü kalmıştı. Az bir süreydi. Çok az bir süre. O az sürenin mümkün olduğunca tadını çıkarmalıydı.

"Benim uykum var Guren..."

Tabii tadını çıkarmaya yarın da başlayabilirdi. Yorgundu. Yavaşça geri çekildi ve odasına doğru yürümeye başladı. Shinya da peşinden gitti.

"Yanında uyuyabilir miyim~?"

"Olur."

[][][]

Tamam bu öncekinden daha kısaydı.

Bölümün büyük bir bölümünü sabahın köründe yazdığım için kötü olmuş olabilir.