Psikopat

14.BÖLÜM YETER!

Evet canlarım nasılsınız :) Size bayağıdır yeni bölümü yazamadım ama koşum olduğu için geçiktiriyorum.Ama elimden geldiğince yazdım.İyi okumalar

♥Zelis♥

Sabah gözümü açtığımızda karşımda Louis oturmuş öylece bana bakıyordu.Doğrulup ellerimi gözlerime koyup gülümsedim.

-Sen beni mi izledin ?

-Evet aşkım , kıyamadım uyandırmaya.

Kahvaltı getirmişti ama hiç iştahım yoktu.Çok yorgundum.Uyumak istiyordum.Louis'E yemeyeceğimi söyledim ama dinlemedi.Bir iki lokma dedirte dedirte yedirtti bütün kahvaltıyı bana.Sonra giyinip aşağıya indim.Marry Liam'ın kucağına oturmuş sırnaşıp duruyordu.Günaydın deyip mutfağa geçtim.Harry mutfakta su içiyordu.Hızlı adımlarla gelip kolumdan tuttu.

-Bu seferlik yırttın ama peşini bırakmayacağım sürtük!

-Ne yaptım ben sana ne istiyorsun benden !

-Sen değil.. Ah kahretsin Emy! Sen başkalarının hatalarının bedelini ödüyorsun!

Eliyle saçını ovuşturarak çıktı.Ne demekti başkalarının hatalarını ödüyorsun! Louis'e mesaj attım.

^^Aşkım biraz hava almak istiyorum.***** cafeye gelirmisin ?

xxEMYxx ^^

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

Arabama binip cafeye gittim.Gittiğimde daha Louis gelmemişti.Oturup birşeyler ısmarladım.Kahretsin ki magazinciler yakındaydı.Gözlüğümü indirip yüzümü kapattım.Eğer beni Louis ile yakalarlarsa üstüne birçok şeyler katarak dergiye yayınlarlaR!

Louis gelip karşıma oturdu.Ellerimi tutacaktı ama ben geri çektim.Sert bir tavırla söylendi.

-Ne o küsmüyüz!

-Hayır aşkım , magazinciler var görmüyor musun? Burda oturmamız bile risk taşıyor!

Arkama yaslandığımda bebeğim tekme attı.Onun kıpırdamasıyla biraz irkildim.Elimi karnıma koyduğumda hareket ettiğini hissedebiliyordum.Louis doğrulup bana baktı.

-Birşey mi oldu birtanem ?

-Hayır aşkım , oğlumuz tekme attı. 

Cafenin çıkışında magazinciler benim fotoğraflarımı çektileR.Yanımda Louis yoktu.Arka tarftan dolanmıştı.Magazincilerin fotoğraflarımı çekmeleri hoşuma gitmiyordu ama elimi tamam dercesine kaldırdım ve gülümsedim.Biraz ilerledikten sonra arabama bindim.Oradan eve gittim. Merdivenlerden çıkacakken başım döndü.Mutfağa gidip su içtikten sonra yukarı çıktım.Biraz uzanıp bebeğimin ultrason görüntülerine baktım.Onun doğmasını sabırsızlıkla bekliyorum.Elimi karnıma koyup okşadım. ''Annen seni çok seviyor'' diye fısıldandım.

Çok yorgundum uyuyakalmıştım.Uyandığımda saat 7.00 olmuştu.Ayağa kalktığımda başımda bir ağrı hissettim ve gözlerim karardı.Uyandığımda Louis beni kucağına almıştı.yATAĞA YATIRDI.

-Bebeğim hastaneye götüreyim mi ? Sancın var mı ? Byaılmıştın.

Boğuk bir sesle cevap verdim.

-Birşey yok aşkım.Olur böyle şeyler. Biraz daha dinlensem geçer..

Bu hamilelik ne kadarda zormuş böyle.Beni çok yıpratmıştı.Ama oğlum için herşeye değerdi.Dışarıya gülüyordum ama içten içe çok acı çekiyordum.Doktorun söylediği gibi rahim ağzı dar olduğu için her gece ağrıdan duramıyordum.Her gece sancı çekiyordum.