Aşık Melez

Bölüm 5

    " Sayın Emma Wilson ya da şey mi demeliydim? Dört melezden biri karanlık kasbadaki okula gitmek yerine güçlerini geliştirmek için neden vampir okuluna gelmiyorsun ? merak etme bu mesajı diğer üç melez arkadaşına da gönderdim. Bu arada yanındaki çocuk. Mark o da bir vampir ve vampir okuluna gidiyor. "

    Mesajı okuduğumda neden Mark ' tan kan kokusu alamadığımı anlamıştım. ama sadece ondan değil. okulda ki birçok kişiden kan kokusu alamıyordum. Demek ki onlar... onlar da mı? Ahh hayır! Bun hemen diğerleriyle konuşmam lazım. Mark'ın yüzüne baktım. Gözlerini kaçırdı.            

Hemen eve doğru koşmaya başladım.  "Lanet olsun!"Duramadım ve kapıya çarptım neyse ki kırılmadı. Ama içerdekiler beni duymuş olmalı ki Miranda kapıyı açmıştı bile. "Neredeydin sen bir saattir seni bekliyoruz. " dedi Rose. "Hadi ama Rose bir saat olmamıştır. Geldim işte." dedim. Ashley "Farkında mısınız bilmiyorum ama daha önemli sorunlarımız var." dedi. Tabiki unutmamıştık. Azıcık eğlenmekte mi suç yani ?

  Salondaki büyük koltuğa oturduk ve konuşmaya başladık. Daha doğrusu tartışmaya başladılar.   "O okula gitmemeliyiz" dedi Ashley."                                                                                                                           "Çıldırdın mı sen! okula kesinlikle gitmeliyiz." dedi Miranda.                                                                            "Tehlikeli olabilir. o okulda ne olduğunu bilmiyoruz." dedi Ashley.                                                                 "Vampirler varmış işte. Mesajı okumadınız mı siz?" dedi Miranda.                                                                   "Avcılar bizi kandırıyor olabilir Miranda." dedi Ashley.                                                                                          "Gitmeden bilemeyiz ama değil mi Ashley." dedi Miranda.                                                                                 "Ashley haklı Miranda." dedi Rose ilk kez konuşarak. Bende konuşsam iyi olacaktı sanırım haberleri yoktu. Onlara söylemeliydim.                                                                                                                       "O okulda hiçbir tehlike yok. O okula gidebiliriz." dedim.                                                                                   "Bu kadar emin konuştuğuna göre bir bildiğin olmalı." dedi Ashley.                                                              "Evet var. Mark ve okuldaki diğer pek çok kişi vampir okuluna gidiyor. Kanlarının kokusunu alamamamızın sebebi de buydu." dedim.                                                                                                                   "Bir dakika bunları nereden biliyorsun sen?" dediler hep bir ağızdan.                                                         " Ormanda koşarken aniden Mark'a çarptım. Biz biraz yürüdükten sonra mesaj geldi. Ama sanırım bana gelen mesajda ek bir şey yazıyordu." dedim ve onlara telefonuma gelen mesajımı gösterdim. uzun bir konuşmadan sonra odalarımıza çekildik ve dinlenmeye karar verdik. Yarın sabah oy birliğiyle  gidip gitmeyeceğimize karar verecektik.  

     Sabah uyandığımda yüzümü yıkadım ve aşağı indim. Herkes oradaydı. Yine en geç kalkan ben miydim ya. Neyse daha önemli işlerimiz var.
"sonunda uyanabildin" dedi miranda. Ne var sanki biraz uyuduysam. Hem uyumak çok güzel. Bir melez olsam bile uyumayı seviyorum ve rahatlıkla uyuyabilirim. Önümdeki masanın üstünde bir torba içinde de üç tane katlanmış kağıt vardı. Sanırım kura çekecektik. Fikrimi yazdım ve katlayıp torbanın içine attım. Artık kağıtları açıp okuyabilirdik. Herkes sırasıyla bir kağıt açtı. Ve hepimiz aynı fikirdeydik. Bunu tahmin etmiştim. Bence herkes tahmin etmişti. O okula gitmeye karar verdik. Ama bunu hemen Mark'a söylemeyecektik. Biraz bekleyecektik. Hepimiz yukarıya odalarımıza çıktık ve valizlerimizi hazırladık. Zaten fazla bir eşyamız yoktu. Hazırlandık.
 
     Uyandım. Çok klasik oldu ama :) uyandım. Aşağı indiğimde kimse salonda değildi. Nereye gitmişlerdi ki? Hayır saat daha çok erken. Sanırım bugün ilk ben kalmıştım. Eveet! Sonunda ilk önce uyanan ben olmuştum. Mutluluk dansı ediyordum. 💃🙆 💁👼👰👸🙇💪💪. Şimdi herkesle dalga geçebilirim. Evin Kapısı  açılınca bütün sevincim gitti. Onlar benden önce uyanmış ve dışarı bile çıkmıştı. Off! Neden hep ilk uyanmak zorundalar ki.

     Mark ile buluşacaktık. Ondan bizi oraya götürmesini isteyecektik. Okula doğru yürürken karnımın acıktığını fark ettim ama avlanmayacaktım. Gece yarısı bizi kimse görmese bile avlanmak istemiyorum. Acaba okul nasıl bir yerdi. Çok mu büyüktü. Kaç tane vampir vardı ki. Yanında kurt okulu var diye duymuştum. Acaba fazla Kavga oluyor mudur? Kurtlar bizim düşmanımız olsa da bizi o okulda koruyacaklarına eminim. Ben bunları düşünürken okula gelmişiz bile. Gece gece hiç halim yok ve aşırı uykum geldi ama bu salak kurtlarla uğraşmak zorundayız. Evet okulda bir kurt sürüsü ile karşılaşmak moralimi bozdu. Neyse 7 köpek yavrusunu halledebiliriz. Eğlenceli de olabilir. Ama benim uykum var ve tek düşündüğüm şey uyumak.

     Bir kurdun üstüme doğru geldiğini hissettim. Ama koşmuyor sadece sessizce yürüyordu. Bir filmde olsam o kurdu beyin gücüyle kendimden uzaklaştırabilirdim. Ama ben bir filmde falan değilim. Telekinezi yapabilseydim de onun üzerine bir şeyler fırlatabilirdim. Ama telekinezi de yapamıyorum. AAAAAAAA! düşünmeyi bırakıp saldırıya geçsem iyi olur. Beni duvara fırlatması kötü olmuştu. Hemen geçse bile acımıştı. Filmdeki yöntemi denemekten başka çarem yoktu. Size komik gelebilir ama etrafınız üç kurt tarafından sarılmış olsaydı böyle gülemezsiniz. Gözlerimi kapatıp kurtların havalandığını hayal ettim. Kendimi sadece kurtlara odakladım. Öyle odaklanmıştım ki etrafımdaki sesleri duymamaya başladım. Kendimi harika hissediyordum. Miranda 'nın Emma' ya bakın demesiyle gözlerimi açtım. Sanırım sıkıştırıldığımı fark ettiler ve yardıma geliyorlardı. Ama baktığımda yanlarındaki kurtlar kaçıyordu. Ben ne olduğunu anlamamıştım ki önüme üç tane kurdun havadan düşmesiyle beraber her şeyi anladım. Ama... Ama bunu ben mi yapmıştım. Nasıl? İşe yaramış mıydı gerçekten? Yavaş yavaş gözlerim kararmaya başladı ve yere düştüm. En son hatırladığım tek şey kızlar bana doğru geliyordu ve Mark ismimi söyleyerek yanıma koşuyordu.

Yeterince  uzattığımı düşünüyorum ama kısa kısa yazmayı seviyorum. Bundan sonra da bölümleri daha kısa yazabilirim. Ama kısa yazarsam daha çok bölüm paylaşırım ve sizi pek bekletmem aynı şey olmuş olur yani. Umarım beğenirsiniz sizi seviyorum ❤ 😂 bu arada medyaya saçma bir şey koydum koyacak bir şey bulamamıştım 😂❤