CHAPTER 4

17 2 0
                                    

Pagdating ko sa bahay may naaninag akong tao sa kusina. Lalaki ito and I'm sure na Hindi ito si daddy. Nasa ibang bansa kasi sila ni Mommy at as usual nagtatrabaho, wala naman kaming maid na lalaki. Magnanakaw ba to?

Nakakita ako ng payong sa gilid, kinuha ko ito at dahan dahan akong pumunta sa kusina.

Nung nasalikod na nya ako ihahampas ko na sana sa kanya yung payong na kinuha ko kaso bigla syang humarap at nagulat ako sa nakita ko.

"Wassup baby girl? Bat may dala kang payong? Ipapalo mo ba yan sakin? Grabe ka naman di mo mang lang ba ako na miss? Nakaka hurt ka ng feelings! Ah--ay"

Niyakap ko sya ng sobrang higpit. Miss na miss ko na talaga sya.

"Kuyaaaaa! I miss you so much! Bakit di mo man lang sinabi sakin na dadating ka?"

"Syempre para surprise hahahaha! Na miss rin kita! So kamusta?"

Bumitaw na ako sa pagkakayakap namin. He's my brother, Yuan Drake Zappre. Nag iisang kapatid at nag iisang kakampi ko. Sobrang close kaming dalawa kahit Lagi syang wala dito.

"As usual, lang naaapi" nakangiting Sabi ko upang matakpan ang sakit at lungkot na nadarama ko ngayon.

"Sus. Pangiti ngiti ka pa dyan! Halika nga dito. Sabi ko naman sayo wag kang nag papaapi diba? Hayaan mo habang nandito ako poprotektahan Kita! Ayos ba?"

"Ano ka super hero?"

"Ayaw mo non? Gwapo Yung super hero mo?" Sabi nya ng naka ngisi pa.

"Odewaw -_- hanggang kailan ka ba dito?"

"Secret walang clue ^-^"

"Osige basta ba libre mo ko araw araw!"

"Basta ba may chix"

"Alam mo namang wala akong kaibigan eh!"

"HAHHAHHAHAHAA"

Kahit kailan talaga and hilig nyang mang asar -_-

***
Sabay kaming nag dinner ni kuya. Masaya ako ngayon dahil nandito sya. Super!

"Kuya matanong nga kita, may girlfriend ka na ba?" Seryosong tanong ko.

"Oo naman! Sa gwapo ko ba namang to sa tingin mo wala akong girlfriend​? Hayaan mo as soon as possible ipapakilala ko sya sayo!"

"......."

"O bakit nanahimik ka dyan? "

"Hindi kasi kapani-paniwala yung sinabi mong gwapo ka"

"Aish just eat! *Pout*"

"HAHAHAHA mukha kang bibe!"

Pagkatapos ng pang aasar ko sakanya kumain na lang ulit kami. Sino Kaya Yung girlfriend nya?

***

School

Nandito ako sa cafeteria ngayon. Kumakain habang nag babasa ng lectures.ay quiz kase kami mamaya, terror pa naman yung prof namin sa subject na yon. Bawal na bawal ang bumagsak.

"Uhm Hi!"

Nagulat na lang ako ng may biglang sumulpot na babe sa harapan ko. Isang babaeng hanggang bewang ang buhok. Matangkad din sya at maputi. Matangos ang ilong at maganda ang mata. In short maganda sya.

"What do you need?" Seryosong tanong ko.

"Uhm may kasama ako, gusto lang naming Makipag kaibigan sayo" Sabi nya at tinawag ang mga kasama nya. "Psst! Uy Sandra! Halina kayo dito bilis!"

Nakatingin lang ako sakanila habang dali dali silang pumupunta sa harapan ko. So what's this? -_-

"So my name is Alexa Sy. You can call me Alex,Alexa or Alexa Sy HAHAHA." Pagpapakilala nya. Tsk. "This is Cassandra Ferrer" tinuro nya and babaeng mas maliit lamang ng kaunti saakin.
"This is Liana Mendoza" tinuro naman nya ang babaeng nasa kanan nya na naka braid ang buhok. "And last but not the least, Maine Gutierrez" pagpapakilala naman nya sa babaeng mukhang mataray na ngumunguya ng bubble gum.

"So.....?" I don't know what to say.

"Gusto lang namin makipag kaibigan sayo" Sabi nung Cassandra.

"Sa totoo lang, this past few months naging stalker mo kami"
Sabi nung Liana

"Kase nacucurious kame. Masyado kang mysterious. Kaya ayon, palagi ka naming sinusundan. Pwera na lang pag may pasok kami" -Alexa

"At ng dahil sa pagiging stalker namen, nalaman namin na hindi ka naman talaga masama. Nalaman namin ang puno't dulo ng lahat. You're such an amazing girl! You're very strong! Kung ako yon? Di ko kakayanin yang pinagdaanan mo" -Maine. Akala ko mataray sya, Hindi naman pala

"Yah matagal na naming gustong maging kaibigan ka kaya please? Sana pumayag ka na" pamimilit ni Alexa.

Hindi pa nag sink in sakin ang lahat. So naiintindihan nila ako? Hindi sila katulad ng iba dyan sa tabi tabi? Akala ko wala ng taong katulad nila. Sana lang totoo to.

Hindi ko namalayan na tumulo na pala ang mga luha ko.

"Uy hala bakit ka umiiyak? Ayaw mo bang maging kaibigan kami? Hala! Ayos lang kung ganon wag ka ng umiyak! Ka--"

Hindi ko na sya pinatapos magsalita at niyakap ko Silang lahat.

"Thank you. Akala ko walang may gusto sakin dito. Akala ko lahat ng nag aaral dito kinamumuhian ako. Akala ko wala ng taong katulad nyo. Thank you dahil Akala ko lang pala yon. Ans yes pumapayag na ko"

"What? Yeyyyy! HAHAHA SALAMAT DIIIIN!"

Tuwang tuwa sila. And masaya din ako because this is unexpected. Pero Sabi nga nila, expect the unexpected.

I think it's youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon