" မင္းႀကီး ႀကြခ်ီလာပါျပီ ......... "
အထိန္းေတာ္ႀကီးရဲ႕ အသံကို ႀကားလိုက္သည္
နွင့္ စာအုပ္ကို ေခါင္းအံုးကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ
ဝုန္း ကနဲ ထရပ္လိုက္ေသာ အိမ္ေ႔ရွမင္းသား
ေႀကာင့္ စာသင္ေပးေနေသာ ဆရာပင္ လန္႕ျဖန္႕သြားရသည္
" ဆရာ ............... ခမည္းေတာ္ ႀကြလာျပီတဲ႔ ..................... ျမန္ျမန္ ......... ျမန္ျမန္ "
ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကို သပ္ရပ္ေအာင္ျပဳျပင္ကာ ေဘးမွာက်ေနေသာ
ဦးထုပ္ ကိုေကာက္ေဆာင္းလိုက္ျပီး စာအုပ္ကို
ေ႔ရွခ်ကာ ထိုင္ေနလိုက္သည္
" မင္းသားေလး ............... မင္းႀကီး ႀကြခ်ီလာပါတယ္ ............ "
စာသင္ေဆာင္ထဲကို မင္းႀကီးဝင္လိုက္သည္နွင့္
အရိပ္ကေလးလို လြင့္ခနဲေျပးလာကာ ဖခင္ျဖစ္သူ မင္းႀကီးကို ဖက္လိုက္တဲ႕ မင္းသား
ေႀကာင့္ မင္းႀကီးသေဘာ က်စြာ ရယ္လိုက္သည္
" ဟား ဟား ဟား ဟား ......... မင္းသားေလး
စာသင္ရတာမ်ားလို႔ ပင္ပန္းေနျပီလား "
" မပင္ပန္းပါဘူး ...... ခမည္းေတာ္ ႀကြလာလို႔
ေပ်ာ္သြားမိလို႕ပါ ............ "
အသက္ ၁၇ နွစ္သာ ရွိေသးေသာ အိမ္ေ႔ရွစံေလးရဲ႕ ကေလးဆန္မႈေတြကို ခ်စ္စ
နိုးႀကည့္ေနမိရင္း ပူပန္ေသာက တို႔ေႀကာင့္ သက္ျပင္းခ်မိျပန္သည္
မိမိ၏သားေတာ္ျဖစ္သူမွာ တိုင္းျပည္ေရးရာေတြ
သင္ယူဆဲျဖစ္ေသာ္လဲ ဝါသနာမပါ သည္က
တစ္ေႀကာင္း ျဖဴစင္လြန္းသည္က တစ္ေႀကာင္း
ေႀကာင့္ လူေတြရဲ႕စိတ္ကို နားမလည္ေခ်အာ
ဏာ ဆိုသည္ကိုလဲ မက္ေမာျခင္းမရွိ နန္းတြင္း
ဆိုသည္ကား အႏၲရာယ္မ်ားလြန္းေသာ ေတာနက္ႀကီးသာ ျဖစ္သည္မို႔
အမွားတစ္ခ်က္နွင့္ပင္ အသက္ကို ဆံုးရံႈးနိုင္သည္ မို႔ လူ႔ေလာက အေႀကာင္း နားမလည္ေသာ သားေတာ္အတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္
မႈမ်ား တစ္ေန႕ထက္ တစ္ေန႕ပိုမိုတိုးပြားလာေတာ့သည္
ရိုးသားျဖဴစင္လြန္းေသာ သားေတာ္ေလးကို
ဘိုးေဘးေတြေစာင့္ေရွာက္ပါေစဟုသာ ဆုေတာင္းေပးမိေတာ့သည္
@@@@@@@@@@@
" အိမ္ေ႔ရွစံ "
" ဦးရီေတာ္ ............ "
YOU ARE READING
မင္းေလးပါး
Fanfictionအၿငႇိဳးအေတးတစ္ခုေၾကာင့္ ခ်စ္သူႏွလံုးသားကို ပစ္မွတ္တည္ မိမိ ႏွလံုးသားကို ေလာင္စာ အျဖစ္သံုး ႏွလံုးေသြးခ်င္းေပါင္းစပ္ကာ ေရးသားျဖစ္ခဲ့တဲ့ မွတ္တမ္းတစ္ပုဒ္ကို ရင္နင့္စြာျဖင့္ အစခ်ီ ရေသာ္ ----------- @K
