မင္းေလးပါး

>>>>>>>>7

မနက္ေဝလီေဝလင္းအခ်ိန္ကိုေက်ာ္လြန္၍ေနေရာင္ကေတာက္ပစြာထြက္ေပၚလာသည္ ။Jongin သည္လည္းတက္ၾကြစြာပင္ ဥယ်ာဥ္ထဲသို ့ေရာက္ေနျပီ ။ ရနံ ့သင္းပ်ံ့ေနေသာပန္းေလးတို ့အလယ္မွာ Jongin သည္ နတ္သားေလးတစ္​ပါးလို လြတ္​လပ္​​ေပါ့ပါးစြာ ႐ွိ​ေနသည္​။

မိဖုရားၾကီးသည္ က​ေလး​ေလးတစ္​​ေယာက္​လို ပန္းေလးမ်ားကိုစကားေျပာေနေသာျဖဴ စင္​အျပစ္​ကင္​းလွသည္​့ အိမ္ေရွ့စံေလးကို ျမတ္နိုးစြာၾကည့္ေနမိသည္ ။ သားေတာ္ေလး၏ေရွြမ်က္နွာေတာ္မွာ ပြင့္ဖူးေနေသာ အျပံဳးပန္းကေလးက ျမတ္နိုးဖြယ္ေကာင္းလွသည္ ။ မင္းသားေလးနွင့္ပတ္သတ္သမွ် စိုးရိမ္ပူပန္မွဳေတြသည္ မင္းသားေလးအျပံဳးေၾကာင့္ လြင္​့​ေပ်ာက္​သြားခဲ့ရသည္​။

Jongin သည္ အထိန္းေတာ္မ်ားအလစ္ကိုေခ်ာင္းကာ မေန ့ကေတာင္ကုန္းေလးကိုသြားရန္ၾကံရြယ္ေနျခင္​းပင္​ျဖစ္​သည္​။ xing ဆိုေသာ သူငယ္ခ်င္းကိုသြားေတြ ့ရန္ မိမိ ခ​်ိန္​းဆိုထား​ေသာ စကား
ကို တည္ေအာင္လုပ္ရမည္ မဟုတ္​ပါလား ။

ဂ႐ုတစိုက္​နဲ႔ပါတ္​၀န္​းက်င္​ကို မ်က္​​ေျခမျပတ္​ သတိထားၾကည္​့​ေနမိစဥ္​
မိခင္​ျဖစ္​သူ မိဖုရား​ေခါင္​ႀကီး ​ေရာက္​လာတာ​ေၾကာင္​့ ရံ​ေရႊ​ေတာ္​မ်ားအားလံုး မိဖုရားဆ​ီ အာရံု​ေရာက္​​ေနစဥ္​ ထို​ေနရာမွ အျမန္​ဆံုးထြက္​ခဲ့လိုက္​​ေတာ့သည္​။ လမ္​းတစ္​​ေလွ်ာက္​လံုး အ​ေစာင္​့မ်ားကို ​ေကြ ့ပတ္​ပုန္​း​ေ႐ွာင္​ကာ ​ေစ်းလမ္​းနဲ႔အနီးဆံုး နံရံကို ခက္​ခက္​ခဲခဲ ​ေက်ာက္​ျဖတ္​လိုက္​ရသည္​။

အုတ္တံတိုင္းအျပင္ဘက္ကိုေရာက္သည္နွင့္ jongin​ေက်နပ္စြာ
​ျပံဳးမိသည္ ။ ထို ့ေနာက္ ေတာင္ကုန္းေလးဆီကို သြားရန္ေ​ျခလွမ္းမ်ားစတင္လိုက္သည္ ။ ရူပ္ေထြးေနတဲ့ ေစ်းလမ္းကို ျဖတ္ေက်ာ္ကာ ေတာင္ကုန္းေလးဆီကိုတက္ၾကြေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ။

နန္းတြင္းဂိတ္ေပါက္ဝတြင္ ခန္ ့ညားေသာ အညိဳေရာင္ျမင္းၾကီးေပၚရွိ လူတစ္ေယာက္သည္ ေစ်းလမ္းဘက္ကိုေလွ်ာက္​သြားေသာ jongin ကို စူးရွေသာ အၾကည့္မ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္ ။