Korktum çok korktum bugün
Herşeyden,herkesten ve en çok da kendimden.
Okula giden çocuklar gibi masum çıktım evimden.
Gün ilerken daha bir dolmaya başladım ,nedense bilmem bu yaşamak kaygısı tuhaf . Her zaman güçlü olamıyorsun,gülemiyorsun ve en kötüsü bazen ayakta durmakta bile zorlanıyorsun.Gün öğleyi aşmıştı çoktan,ders bitti ve icimde senin karşında güçlü olamamak korkusu. Neyseki öğleden sonra ders vardı oraya umut bağladım.Arkadaşımın işi varmış ,şemşiyesini ödünç aldım.Tek başıma yemakhanenin yolunu tuttum.Daha bir özen gösterir oldum kendime.Saçlarım ıslanmasın da bozulmasın diye.Yoksa ıslanmayı severim işte,sen beni çirkin görme diye her fırsatta üstümü düzeltiyorum.Yemeğimi yedim ve kütüphanenin yolunu tuttum, İçimde sen korkusu ,en kötüsü sensizlik ve daha kötüsü bensizlik korkusu.Yürüdüm kendimle konuştum. Bir çocuğa masal anlatır gibi
Sanki seninle sohbet eder gibi
Işte o şiir söyleydi sevdiğim
Bugün gözlerine bakmaktan korkuyorum.
Bugün seninle konuşmaktan korkuyorum.
Bugün aslında seninle aynı yerde bulunmaktan ve aynı havayı solumaktan da korkuyorum.
Bugün seninle bu dünyada aynı anda varolduğumuz için korkuyorum .
Işte böyleydi sevdiğim.Ve nerde kalmıştık kütüphaneye geldim.Üstümü başımı düzelttim lavoboda .Aklıma bir fikir geldi ,kütüphaneyi sevdiğini bildiğim için ,kitap raflarını gezdim sanki kitap alacakmış gibi. Oysa seni görebilmek için bir kitap arar gibi yaptım yoktun ama;Sonra çıktım ,Yağmur biraz dinmişti,Şemşiyeyi açmama gerek kalmadı.
İ
İnan seni seveli utangaç kızlar gibi oldum.Etrafımdaki hicbir güzel yüz dikkatimi çekmedi.Sanki namusuna düşkün kadınlar gibi,sukutla yürüyorum bu aralar.Yere bakarak yürüyorum demiştim ya korkuyorum diye.
Sınıfa geldim korka korka,senin oturduğun yeri biliyordum oraya en uzak yere oturdum.Sana yakın olmaktan bile korkuyordum.Ve sen geldin işte,benim yapamadığımı sen yaptın.Benimle konuştun,bana güldün ve karşılıklı oturduk seninle sonra sohbetimiz biterken son cümlelerimizde gözlerimizin biribirine gülmesi. Ve ben seninle konuşurken elbisene,renklerine bakmadım.Baktığım tek şey gözlerindi ve ben günün sonunda her zaman sadece gözlerini hatırlıyorum, elbiselerini değil.Ve uzunca gözlerine bakma cesaretini gösterdim seninle konuşurken fazla dayanamadım.Gözlerin bak der gibiydi,ben korkuyorum der gibiydi işte öyleydi sevdiğim.
