Nobody Knows|Texting

0.9

Hızla okuldan içeriye girip sınıfa çıktım.
Kimse sınıfta yoktu.
Koridora çıkıp karşıdan gelen bir kızı durdurup "Herkes nerde biliyor musun?" diye sordum.

" Okul kantinindeler."

"Neden?"

"Damon bir şeyler söylüyormuş ama ne söylediğini bilmiyorum."

"Pekala sağol. "

Hızla okul kantinine gidip kapıdan içeriye girdim.
Damon masalardan birinin üzerine çıkmıştı ve etrafında bir sürü kalabalık oluşmuştu.

Yavaşça kalabalığın arasına karışıp Damonu dinlemeye başladım.

" Hey sen şapkalı kız buraya gel." diye seslendi biraz arkamdaki kıza.

Kiz hiç itiraz etmeden Damonun önüne geldi.

" Şapkanı çıkar. "

"Neden?" diye huysuzlandı kız.

"Çıkar dedim."

Kız şapkasını çıkardığında omuzlarına siyah saçları döküldü.

Damon huzursuzca bakışlarını çekti kızın üzerinden.
Biraz daha etrafa bakınıp gözleri bende durdu.

" Şapkanı çıkar. " dedi laubali bir sesle.

Yüz hatlarımı hiç bozmadan şapkamı çıkardım.
Kahcerengi kısa peruğum gün yüzüne çıkınca umutsuzca gözlerini üzerimden çekti.

Şapkamı geri takıp gülümsedim.
Bir kere hata yapmıştım ve bir faha hata yapmamayı öğrenmiştim.

Telefonumu çıkarıp mesaj kutusuna girdim.

Anonim: Beni bulamazsın Damon.

Anonim: Bir kere sana yakalanmakta hata yaptım Damon.
Bir dahakine yapmayacağımı anlaman lazımdı.

Anonim: O şapkasını çıkartıp baktığın hiç bir kız değilim.

Anonim: İnsanları rahat bırak.

Damon: Peruk taktın değil mi?

Damon: Minik bir sıçan olmana rağmen çakalsında!