Nobody Knows|Texting

0.6

Kalbim delice atıyordu. O kadar aşağıdan beni net görmüş olamazdı. Zaten pencere yüzünden sadece gözlerim ve çevresini görmüş olmalıydı.
Sakin olmak için klozetin üzerine oturdum. Taşikardi falan geçiriyordum galiba.
Ah ben ve her b*ka delice atan kalbim. Kesinlikle uslanmaz başbelalariydik.
Elimi kalbime götürüp derin derin nefes aldım.
O sırada kapı tiklandi.
"Dolu" dedim sakinlestigimden emin olarak.

"Naber anonim?"

Has*ktir! Şimdi hapı yuttun Helen.

"Sesinin tınısı hoşmuş. Dışarı çık da yüzün de öyle hoş mu bir görelim."

Zaten geo çıkarım dışarı. Bende böyle bir an gelseydi de senin karşına çıksaydım diye bekliyodum.

" Şişt Anonim? Çıksana kızım dışarı."

"Avucunu yalarsın!"

"İyi madem sen çıkmazsan ben girerim içeri."

Kapıyı zorlamaya başlamadan hemen kulpu tuttum. Zaten kilitliydi kapı ama ne olur ne olmaz işimi garantiye aldım.

"Yürü git işine be sidikli !" diye çemkirdim kapıyı kendime doğru çekerek.

"Içeri bir gireyim o sidikli diyen ağzını dikeceğim ki bir daha konuşamasın."