Sabah başımdaki ağrıyla uyanmıştım. Gözlerimi sıkıp yataktan zorla kalktım. Kayra'yla buluşacaktım. Son kez. Üzerimi giyinip makyaj yaptıktan sonra kalbimdeki acıyla evden çıktım. Buluşacağımız kafeye gidip onu beklemeye başladım. Beklerken kalbim ağzımda atıyordu sanki. Kapıdan girip masaya ilerlediğinde ayağa kalkıp sıkıca sarıldım. Kokusunu içime çektim. Uaulca "teşekkür ederim* diye fısıldadıktan sonra oturduk...
Onun adı Acı'ydı. Saf bir acı. Acı bana dokundu, acı beni öptü. Acı elimi tuttu. Anlatmaya devam etmem için heyecanla bekleyen arkadaşıma döndüm. "Orada sevgilisiyle arası nasıl falan diye konuştuk. Sonra normal bir konuşma oldu işte. Bir şeyler içebiliriz istersen demişti. Kalktık biraz alıp arabayla bizim yere gittik arabada içip konuşmaya başladık. İşte bir yerde ben ona sarıldım. Sonra o beni öptü. Duramadık. Biraz bir şeyler oldu işte yine." Bana baktığını hissedip kafamı kaldırdım. "Peki mutlu, olman gerekmiyor muydu, bu halin ne? " Sorusunu düşünmüyordum. "Sevgilisi olduğu halde ona dokundum öptüm ve ikimizde pişman değiliz. Bence bu yeterli bir sebep. "Bana gözlerini devirip "anı yaşa bebeğim. Ayrıntılara takılma" Demesi ve göz kırpmasıyla ben de gözlerimi devirdim. Birden ayaklanıp "ben gidiyorum annem merak eder şimdi, daha detaylı konuşuruz" demesiyle kapıya yöneldi.
Duha'yla okul nedeniyle aylardır görüşmemiş ve konuşmamıştık. Olanların tamamını bu yüzden bilmiyordu. Kayra'yla son buluşmadan sonra 2 defa daha buluştuğumuzu, onunla neredeyse birlikte olma evresine geldiğimizi, onun sevgilisiyle seviştiğini... Hiçbir şeyi bilmiyordu. Ona bu kadar aşıkken, istemeden aşkımın ona zarar verdiğini, ona olan aşkımı bu yüzden yenmek istediğimi, onu artık sevmek istemediğimi bilmiyordu. Birbirimizi hep söylediğimiz gibi unutmayacaktık. Ama artık onu sevmemem gerekiyordu. Başkası olacaktı. Başkasını sevecektim, öpecektim, dokunacaktım. Onu kalbimden atacaktım. Dudakladımda, onun tadı, tenimde onun izleri, ruhumda onun açtığı yaralarla nasıl?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Camımdaki Buğu
Teen FictionBeni düştüğüm kuyuya siz ittiniz. Şimdi uzattığınız iple kendimi asmama bir şey diyemezsiniz.