Herkesin 'ölmek istiyorum' dediği anlar vardır. Ama yaşıyoruz değil mi?Eğer hala yaşıyorsak yapacak bir şeyimiz, bir şeylerimiz kalmıştır. Eğer ölmüyorsak daha tamamlamamız gereken görevleri tamamlayamamışızdır. Bu yüzden her gün, her sabah yeni bir...
"Şimal! İyice şımardın sen, ne demek tuvalette kız dövmek!"
"Ama baba o kız da bana vurdu!"
"Kendini topla Şimal! Belli ki seni çok şımarık yetiştirmişiz. Sana iyi bir ceza vermemizin zamanı geldi."
Annesinin sözleriyle ağlaması şiddetlenen kız 'Lütfen...' diye geçirir içinden, 'Lütfen bana küsmesinler, ceza verseler bile sesimi çıkartmam ama bana lütfen küsmesinler' küçük kız bunları düşünürken minik bedeni şiddeti artan hıçkırıklarla sarsılmaya başlar.
"Tatilde sana bulduğumuz bakıcıyla evde kalacaksın! Bizimle gelmiyorsun."
Küçük kız titreyen sesiyle konuşmaya başladı:
"A-ama ben siz yokken korkarım. Anne lütfen beni de alın. Söz veriyorum bir daha yapmayacağım."
Küçük kız daha on yaşındaydı, ne anlardı ki bedelden. Ertesi gün ağabeyi küçük kızı öptü ve kardeşine sarıldı. Sanki bir daha göremeyecekmişçesine.
"Görüşürüz meleğim onları ikna edip en kısa sürede dönmeye çalışacağım."
Anne ve babası ise küçük kızın yüzüne dahi bakma tenezzülünde bulunmadan arabalarına binmişlerdi. Bir kere daha gözleri doldu küçük kızın. Hiç değilse bir veda cümlesi kurmasını bekledi küçük kız. Ama ne yazık ki bu beklentisi de havada asılı kaldı. Anne ve babası ona soğuk bir 'Görüşürüz' bile dememişti. O gece bakıcısıyla resim yaparken, bir telefon geldi. Ama nereden bilebilirdi ki o telefonla biricik ailesinin ölüm haberini alacağını.
------
"Anne! Annem nerede?"
Ağlıyordu küçük kız.Onlar giderken son kez sarılıp anne kokusunu içine çekemediği için ağlıyordu. Annesinin, melek annesinin kokusunu unutmak istemediği için ağlıyordu. Ağabeyi bir daha ona sıkıca sarılıp 'meleğim benim' diyemeyeceği için ağlıyordu. Babasıyla bir daha 'kırmızı kart' kavgası yapamayacağı için ağlıyordu. Ölüm ona çok erken uğramıştı. Sonra düşündü... 'Anneler gününde kime şiir yazacağım ben?' diye. Ya babalar günü? O zaman ne yapacaktı? Arkadaşları babalarına koşarken o kime koşacaktı?
Küçük kız kendini boşlukta hissediyordu, sonsuz boşlukta...
-BÖLÜM SONU-
İlk bölümün kısa olmasını istemezdim fakat bu bir geçmişe dönüş bölümü olduğu için kısa tutmak zorunda kaldım. Ana karakterlerimizden Şimal'in on yaşındayken yaşadığı olayları özetleyen bir ön bölüm olarak da düşünebilirsiniz... Umarım bölümü beğenmişsinizdir.
-Loraline...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
