02

54 2 0
                                    

ik opende mijn ogen, het was nog steeds donker. Ik keek op de wekker en zag dat het 2 uur 's nachts was. Vreemd, waarom werd ik op dit tijdstip wakker? ik dacht ik misschien moest plassen dus ik stond op.

Mijn tenen raakten de koude vloer. Er ging een rilling door me heen. Snel greep ik naar mijn hoodie en trok hem aan. Het was pik donker en zocht op de tast de deurklink. Na even zoeken vond ik hem, ik drukte de klink naar beneden en wilde de deur openen. Maar dat deed hij niet. "fuck" dacht ik, op slot.

" Ben ik zo gevaarlijk?, moet mijn kamerdeur zelfs op slot om te voorkomen dat ik wegloop?" ik drukte op de schakelaar naast de deur en het licht sprong aan.

Doordat ik het licht aan deed ontstaat er een schaduw aan de onderkant van de deur. Ik keek naar beneden en dacht eerst dat het mijn eigen schaduw was. Ik hief mijn hoofd op en zette een stap achteruit.

De schaduw bleef staan...Het viel me opeens op dat het schuifje van het slot helemaal niet tussen de deur en de deurpost zat. In feite was de deur dus gewoon open. Klemde hij dan misschien?

Ik probeerde voor de 2e keer de deur te openen. Nadat die poging ook mislukte, had ik het door. Er stond iemand achter de deur, die persoon liet me er niet uit.

" HEY" schreeuwde ik. " OPEN DE DEUR IK MOET NAAR DE WC" ik hoorde wat geschuifel maar de schaduw ging niet weg. Ik nam een aanloop en gaf een harde duw tegen de deur.

Ik viel op de grond en hoorde aan de andere kant een stem: " help me even" mompelde de stem. Waren het dan 2 personen? "ik kom eraan, 2 seconden" zei de andere stem. Die stem was hoog en duidelijk. Was het mijn moeder?

" WIE IS DAAR" riep ik. Stilte. Dat mijn broer nog niet wakker was geworden door mijn geschreeuw verbaasde me. "mam? pap? zijn jullie daar?" weer geen antwoord.

Ik huiverde en sloop zachtjes terug naar mijn bed. Ik kroop onder de dekens en hoopte dat ze zometeen weg zouden gaan. Er rolde een traan over mijn wang; mijn ouders zijn gek.

Na een half uur opende ik mijn stijf dichtgeknepen ogen om te zien of de schaduw weg was. En inderdaad, het licht in mijn kamer stond nog steeds aan en ik zag geen schaduw meer onder de deur. Ik bleef even liggen om na te denken wat ik moest doen.

afwachten? Nu naar de wc gaan om te kijken wat er gaande is? in mijn ouders hun kamer kijken? ik koos voor de 2e optie en stond voor de tweede keer op deze nacht, het was inmiddels kwart voor drie 's nachts.

Ik had mijn hoodie nog steeds aan en ik had het bloedje heet. Ik stond zo zachtjes op dat ik de het getik van de klok beneden kon horen. Muisstil. Toen ik de koude deurklink aanraakte merkte ik pas dat ik lucht nodig had. Ik hapte naar lucht en nam daarna even een rust.

Ik nam alle moed die ik had en drukte de klink naar beneden, en de deur ging open. Het was donker en stil op de gang. Ik keek om me heen of de kust veilig was. "Of de kust veilig was?! omg Lara, doe niet zo stom dit is je f*cking eigen huis" Ik ontspande mezelf en liep naar de trap.

Toen viel het me op dat de deur van mijn ouders' slaapkamer op een kiertje stond...Ik bleef staan en luisterde of ik wat hoorde.

Opeens verloor ik mijn evenwicht en viel naar voren...

opgesloten in mn eigen eigen huisWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu