Smile, Selena [Completed]

Epilogue

Kinabukasan ay nadatnan ko ang natutulog na si Edward.

Teka... Edward?!

"Sorry if i woke you up...", sabi niya habang dahan dahan na inaangat ang sarili para makaupo ng maayos.

"Ah...o-okay lang. Ako naman talaga ang gumising sayo eh...", ramdam ko mismong nag iinit ang pisngi ko. His efforts again... Baka kanina pa siya rito...

"Kanina ka pa?", tanong ko.

"A few hours. Dito na ako natulog. Ako na din ang nagbantay sayo 'cause they went home", sabi niya habang naglalakad palapit sa may CR. Nakita ko ring naghilamos pal siya ng mukha tsaka nag mouthwash. May gamit na pala kami dito? O siya lang? Pero nakita ko naman ang bag ko dito kaya baka dito na lang nina Ate Lyn dinala.

Sabay kaming nag almusal na dalawa. Susubuan pa nga sana niya ako pero sabi ko okay lang naman ako kaya ako na. Nasanay naman akong sinusubuan niya tuwing lunch break pero ayokong mag depend masyado sa kanya lalo na't okay lang naman talaga ako eh.

Maya maya'y dumating na sina Ate Lyn kasama si Jaden na karga karga si Evelyn.

"Selena!"

Nagulat ako nang bigla na lang kumalas si Evelyn at niyakap ako ng mahigpit. Medyo naging close rin naman kami kaya niyakap ko rin siya.

"It's supposed to be Ate Selena now, Eve", saway sakanya ni Edward pero pinanlisikan ko lang siya ng mata.

"Okay lang naman, Ed eh", sabi ko. Nang kumawala na si Evelyn ay pinisil ko ng mahina ang magkabilang pisngi niya.

"How are you? I miss your cuteness!", sabi ko habang hinahawakan naman ni Evelyn ang dalawang kamay kong nakahawak sa pisngi niya.

"I'm fine, Selena. I mean Ate Selena", sabi niya habang abot langit ang ngiti. Napaka masayahing bata...

"Hey Evelyn, Ate Selena should rest", saway naman ni Ate Lyn.

"You can play with her some....other time", mahinang sabi ni Jaden.

"Oh right. The doctor said that she is-"

Mabilis na tinakpan ni Ate Lyn ang bibig ni Evelyn. Which is strange, by the way. So, nakausap na nila ang doctor?

"Have you guys eaten already?", Jaden diverted the topic. Ayaw nilang pag-usapan pero ako, gusto kong malaman syempre!

"Yeah...", sagot ni Edward na kanina pa nananahimik sa tabi ko. I have no idea what's going on. Hindi ko rin alam kung may kaalaman ba si Edward sa pag-uusap nila sa doctor o wala.

"Uh ummm... W-we should go already, i think", nag aalinlangang sabi ni Ate Lyn.

But they barely even stayed... What's going on, really?

"Yeah. We just dropped by to check on her. Edward, you should come with us", sabi ni Jaden kaya kumunot ang noo ko.

"No one's staying with her. I'll stay", sagot naman ni Edward. Pinanlisikan siya ng mata ni Jaden pero bigla na lang siyang hinila ni Ate Lyn at lumabas silang tatlo sa kwarto.

Nakatingin lang ako sa kanila. Hindi ko marinig ang sinasabi nila pero nakikita ko ang pagpapaliwanag ni Ate Lyn habang nakatingin ako sa maliit na bintana ng pinto.

"Ate Selena... Are you okay?", muntik ko nang makalimutan na nasw tabi ko pa rin nga pala si Evelyn. Ngumiti ako sakanya tsaka umiling.

"I'm fine, Evelyn. I'm very much fine", pilit akong ngumiti kay Evelyn. For a while, i faked a smile then remembered all the pain. Hindi ko alam kung bakit pero parang bumabalik lahat. Dahil lang sa fake....