GAB'S POVKakauwi ko lang galing sa school. I am here at the moment in my condominium's parking lot. As soon as I parked my car, nagtungo nako sa elevator. Buti nalang at wala masyadong kailangan gawin para bukas. I just want to rest and watch movies. Oh yeah, I can call Sofia to come over. I need a girl to play with tonight.
Pagkapasok ko ng elevator, agad kong pinindot ang button number 8. Obviously nasa 8th floor ang unit ko. My unit is quite big kahit na ako lang ang nakatira. This is just one of the things that my parents gave me. I am the only son they have, wala akong kapatid kaya siguro masyado akong spoiled sa kanila. But I never asked for most of these things. I only get them when I acheived something.
I'm on my way to my unit. Naka ngisi na naman sa'kin ang mga staff. Hindi ko naman sila masisisi dahil sobra naman talaga akong gwapo.
I reached my door unit, kinuha ko ang key ko sa loob ng aking sling bag. Bubuksan ko na sana kaso hindi naman pala locked. What? Ibig sabihin, hindi ko to na lock kanina pag alis ko? Or baka naman may ibang naka pasok.
I went in.
The lights are on, sino ba ang andito?
I went to the sala and to my surprise, I saw my parents sitting while watching television. What are they doing here? Hindi naman sila pumupunta dito ah.
At kailan pa sila nagka run ng sariling susi sa unit ko?
"Mom, Dad. What's up? Ba't kayo nandito?" I asked them with a confused face, I sat on the chair next to them. Napansin ko na parang kanina pa pala sila dito dahil may pagkaing nakahanda sa lamesa. They surely prepared it.
"You're here." Mommy said and then she hugged me. Pagkatapos ay bumalik sya sa kinauupuan niya and tumingin kay Dad na para bang may hinihintay siyang sabihin si Dad sa akin.
"Gabreel Alexander, my son. Hindi ka ata umuwi sa bahay last weekend. Na miss ka lang namin anak." He said then he hugged me and tapped my back. Tss!
I dont believe him. I know there is something. Busy sila ni Mom sa business namin and they usually dont have time for things like this. There really is something.
But I tried not to think about it dahil baka wala lang talaga siguro. Hindi parin ako sigurado after all. Good thing nalang talaga siguro kung wala nga silang ibang pakay.
"Uhm, yeah about that. I was busy Dad. I needed to do other things." I reasoned. Sa totoo lang, hindi ako umuwi dahil buong weekend akong nag club. Hilig ko lang talaga.
"Like what? Clubbing?" He sarcastically said.
Well, my father really knows me too well.
"Pero that's okay my son, I understand boys your age. "
He went to the table kung saan nakalapag ang ibat ibang pagkain. "Kumain na muna tayo dahil baka magtampo ang mga pagkain. Kanina ka pa nila hinihintay Gab."
"Halika na anak, I ordered those food from the resto where we use to eat. Diba favorite mo dun?" Sabi naman ni Mommy habang papunta sa mesa.
I can't resist them. Lalo na sa pagkain, nagaganahan ako. Buti naman pala at binisita nila ako, nakakapanibago pero masaya naman pala. I hope they are always like this. Hindi yung puro business. Nakaka inis lang dahil iniisip ko na parang iba talaga ang pakay nila sakin nagyon.
We sat down and started enjoying our food. "Mommy ang sarap nito ha, pero parang marami naman ata ang na order niyo."
"Anak, just eat everything na meron dyan, I miss having dinner with you both, yuing complete tayo."
![](https://img.wattpad.com/cover/135807268-288-k803997.jpg)
BINABASA MO ANG
From Rich to Ditch
RomanceThe "girl" they know! The "girl" they always notice! Gorgeous! Rich and Famous! Pero paano kung si "girl" ay maging isang complete NOTHING? By just a snap, everything na meron sya will vanish. Makakayanan ba nyang mabuhay ng wala ang kanyang mga ka...