ZAMANDA GÖRÜŞ

DAVET Mİ?

Ya ben ne olacağını önceden bilip tüm okulun tüm ülkenin ya daaa tüm evrenin dengesini bozarsam birine bunu söylesem kimse bana inanmayacaktı bunu biliyordum ah peki ne yapmam gerekiyordu?
Sinem:
- Derin, birşeyin mi var?
- yooo...k yanii sosyal dersi ya bu ders dolaptan kitaplarımı alsam iyii..o. olabilir.
Dolabım her zamanki gibi tiksindirici derecede dağınıktı kitaplarımı ararken bir kağıt buldum ama dolaptaki diğer kağıtlar gibi değildi özenle zarfa yerleştirilmişti bu. Hemen mektubu aldım daha önce kimse bana mektup yazmamıştı ve bunu görmek beni heyecanlandırdı ama içini açtığımda hem hayal kırıklığına uğramıştım.Bi yandan da seviniyordum mektup dediğim şey bir davetiyeymiş ve bu birtek bana özel değilmiş. Sinem de aynısını almış. Davetiyeyi tekrar dolabıma tıkıştırdım. Ve kitaplarımı alıp sırama gittim...
(Okul çıkışı)
Sinem:
- Bu gün çok yorucuydu, ee doğum günü davetiyesinde ne yazıyodu yani kimin doğumgünüydü ben okumadım da.
-selinin önemli birşey değil.
Sinem anne babamızı arayıp onlara bugün otobüsle gitmek istediğimizi söyledi.
- Sinem çantamı banktan alıyorum sen arkada yer tut.
- Ok.
Çantamı aldım otobüse yaklasiyodum binecek var mı dedi otobüs şöförü. Ben diyecekken sinem gözümün içine bakarak binecek birinin olmadığını söyledi ve okulun popüler kişisi yani ezgiyle gülüşüyorlardı otobüs gitti ve ne digeceğimi bilemiyordum gözümden bir damla yaş aktı hemen annemi aradım. İlk kez arkadaşımı kaybetmiştim. Annem gelmek üzereydi.
-Kızım siz otobüsle gidecektiniz. Ne oldu.
Olayı annattım annem aynı şeyi küçükken kendisinin de yaşadığını söylesede ikna olamadım. Tam anneme alışverişe gitmeyi önerecekken..
Patt diye bir ses geldi önümüzdeki kamyon kaza yapmiştı ve direğe çarptı . Annem ani fren yaptı.
- Bugün yeterince aksiyon yaşadık Derin istersen biraz şurada bekleyelim.
------------------------------------------------------

-Kızım siz otobüsle gidecektiniz.
- yeterrrr.
Aniden çığlık atmamla annem irkildi özür diledim başımdan geçenleri anlattım. Ama bu sefer gelecek zamanı gördüğumü kanıtlayacaktım.
- Anne birazdan bir kamyon direğe çarpacak dikkatli ol ve biliyorum aynı şeyi küçükken sen de yaşadın. Daha once bunu anlatmamiştın ama biliyorum işte.

Pattt
Bu sefer annem tekrar ani fren yaptı ama şaşkınlıktan. Annemin gözleri fal taşı gibi şaşkınlıktan açılmıstı.
- Nn... nerdenn bildin.
Diyebildi sadece.
- demin de oldu. Anne ben gelecek zamanı görebiliyorummm.
-yok canım içine doğmuştur. Sen bu hiç olmamış gibi davran.
-Offf kimse beni anlamıyoo!