TÖRE

«ÖZLEM» 1.

ARKADAŞLAR KÖTÜ YAZDIĞIMIN FARKINDAYIM AMA GERÇEKTEN İLERLEYEN BÖLÜMLERDE KENDİMİ GELİŞTİRDİM. İLK KİTABIM OLDUĞU İÇİN BÖYLE OLDU.

Multimedya: Zeynep Yavuz

- "Anne sizi çok özledim. En kısa zamanda gelmeye çalışacağım."

- "Tamam kızım. Seni okutmak için elimizden geleni yapıyoruz. Sen sadece derslerinde ilgilen bizi dert etme e mi?"

Nedense birden gözlerim doluverdi. Hep böyleydim. Ailemden uzak kalamazdım. Ama okumak için buna katlanmalıyım. Zaten bu sene son ve üniversiteye hazırlanıyorum. İnşallah meslek sahibi olup ailemi bu geçim sıkıntısından kurtaracağım. Ben bu düşüncelere dalarken içerden halam seslendi.

- "Zeynep kızım yemek hazır."

- " Tamam geliyorum halacım. Anne kapatmam gerek seni sonra mutlaka arayacağım."

Yemekteyken keyfim yerine geldi. Halam çok iyi insandı. Bana 4 sene sırf okulum için katlandı. Eniştem de beni çok severdi. Ama karar verdim. Üniversite de kesinlikle ev tutmalıydım. Çünkü halamlara daha fazla yük olmak istemiyorum. Yemekten sonra bulaşıkları yıkayıp odama gittim. Üniversite hayali kurmaya başladım. Ama daha fazla dayanamayıp kendimi uykunun kollarına teslim ettim.

Sabah halamın sesiyle uyandım. Yine okula gidecektim. Bıktım artık bu okuldan hemen bitsede de mezun olsam. Ama bunlara ayıracak vaktim yok. Hemen hazırlanıp kahvaltı masasına oturdum. Hemen birşeyler atıştırıp okula doğru yol aldım.

İlk ders Matematik olabilir mi ya. İğrenç. Neyse zaten iki ders daha sonra Coğrafya dersi var. Hemen bitsede eve gitsem diye düşünürken bizim Matematikçi yine elinde sınav kağıtlarıyla içeri girdi. Allah'ım bu kadın hiç üşenmiyor mu? Ben kalemi tutmaya üşenirim. Bu durmadan sınav kağıdı hazırlıyor. Sınav beklediğimden kolaydı. Neyse ki bugün çabucak geçti. Hemen kendimi eve attım. Nasıl olduğunu anlayamadan uyuyakalmışım. Her zaman ki gibi halamın sesiyle uyandım.