ÇATTIK BELAYA - texting

-6-

"Hikmet uyan hadi öğlen oldu." Kafamın üstündeki yastığı elimle daha çok bastırırken annemin perdeleri sıyırmasını duyuyordum. "Alperlere gideceğiz bugün." Yastığı boğuk çıkan sesi net duymak için biraz kaldırdım. Açılan perdeden içeriye giren güneş odayı sanki ışığı açmış gibi aydınlatmıştı.

"O kim ya?" Şişen yüzünü bana çevirdiğinde gözlerimi kısıp çıkan kaz ayaklarına baktım.

"Nasıl unutursun Alper'i?"

"Küçükken hep beraber küvette yüzerdiniz. Hatta beraber sünnet oldunuz." Gözlerimi hayretle açıp yatakta kollarımın üzerinde doğruldum.

"Anne ben sünnet mi oldum?"

"Evet neden şaşırdın ki?"

"Benim niye bundan haberim yok?"

"Çaktırma baban olacak şerefsizin de haberi yok. Alper olurken seni de arada kaynattık."

İfadesiz bir şekilde anneme bakmaya devam ettim. Küçüklükten beri hayatımın içine etmişlerdi. Kafamı ellerimin arasına alıp Amerika'daki hayatımı düşünmeye başladım.

Her gece dışarıda hayat, kızlar, müzik, eğlence...

Gözlerimi açtığımda beni açık pencereden içeriye giren rüzgarla havalanan pembe perde karşılamıştı. "Giyin artık Hikmet geç kalacağız."

"Hikmet değilim ben Joe, Joe."

"Gavur gavur konuşma bana."

Yatağıma süs diye koyduğu yastığı alıp kapıya doğru fırlattım. Ayaklarımı soğuk fayansa indirip bedenime göre küçük olan yataktan yavaşça kalktım. Belimin ağrısını az da olsa giderebilmek için ellerimi havaya kaldırıp esnemeye çalıştım. 

Birkaç aydır bırakmak zorunda kaldığım sporun etkileri vücudumdan yavaş yavaş siliniyordu. Hafif eğilip duvara sabitlenmiş plastik ayna da ölüye benzeyen yüzümü gördüğümde gözlerimi kıstım. 

"Anne."

"Ne oldu?" Kapının ağzında dikilmiş beni seyrediyordu.

"Benim bir duş almam lazım." 

"Tamam sobayı yakalım." 

"Soba mı?" Derin bir iç çekip önüme gelen kirli saçımı arkaya doğru yatırdım. Elimi destek almak için duvara dayamıştım.

"Oğlum burası Amerika değil. Alış böyle şeylere."

"Burası milattan önce kaçıncı yüz yılda kaldı anne bana bir söyler misin? Soba mı kaldı şimdiki devirde?"

"Çalış eve para getir doğal gaz kullanalım o zaman. Yatmakla adam olunmuyor."

"Sen şimdi laf mı soktun bana?" Masanın üzerinde duran telefon art arda titrediğinde annem kısa süre telefona bakıp odadan çıktı. Telefona uzatıp kolayca elime alırken mesajdan dolayı parlayan ekranda yazan isim gözlerimi kapatmama sebep olmuştu.

10 mesaja çift tıklayıp konuşmayı açtım.

Şizofren: Öyle kaçmakla adam olunmuyor Hikmet.

"Hepsi manyak bunların."

#