modern!AU, gdzie Anakin, dziecię z jakiejś totalnej pipidówy i słabej licbazy przepełnionej nepotyzmem, przenosi się do najzajebistszego liceum w województwie/stanie/prowincji/a-chuj-wie przenosi się, bo po śmierci matki legalną opiekę nad nim przejmuje dawny przyjaciel rodziny, niejaki pan Qui-Gon Jinn, który, nawiasem mówiąc, jest bardzo, b a r d z o zaangażowany w działania charytatywne, właściwie działa na każdym polu, jeździ po świecie, zbiera pieniądze, wiadomo o co chodzi.
a zatem, zmiana właściwie o 180 stopni, Skywalker może równie dobrze zapomnieć o starym, zapuszczonym Tattoine, tego już nie ma, nie dotyczy go, tu jest Coruscant, tu się trzyma poziom no i wszystko pięknie, no tyle że nie do końca, bo, wiadomo, trzeba sobie wypracować pozycję ale mniejsza o to, bo nie o to mi chodzi
no bo wyobraźcie sobie sobie takiego Anakina z matfizu, dzieciaka z całkiem realnymi aspiracjami na polibudę, uczy się dobrze ((przynajmniej tych rozszerzeń i, co jest czystym kuriozum, polskiego, ale wybiórczo, bo tylko romantyzm i pozytywizm)), który na codzień jest jak ❝kable, elektryka, informatyka❞, taki, wiecie, inżynieryjny świrek, ale, oh, noc, noc to zupełnie coś innego bo po nocach Anakin czyta literaturę dziewiętnastowieczną, jest do szaleństwa zakochany w Dostojewskim i Tołstoju, generalnie innych rosyjskich pisarzy też czyta, ale tych dwóch może cytować przez sen o, i Prusem też by się fascynował i Zolą z o l ą, rozumiecie? i Goethem i przez to wszystko tak bardzo platonicznie kraszowałby swojego psora od literatury, w sensie, ❝psorze, bro, pan mnie rozumie, wie o co chodzi❞ etc. ((tym profesorem byłby, ma się rozumieć, Obi-Wan, notabene również były wychowanek Qui-Gona)) a, i jeszcze jeden powód, dla którego Anakin nie spałby po nocach a r c h i t e k t u r a i tutaj też siedziałby do nocy, czytając o tympanonach, kolumnach, płaskorzeźbach, arkadach, łukach, sklepieniach, i a c h h h barok, renesans, klasycyzm, dekonstruktywizm, brutalizm, wszystko naraz, bo na pohybel poetom, malarzom i tak dalej, architektura jest jedną z najpiękniejszych form sztuki, dziękuję, do widzenia
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
a potem do Coruscant przenosi się o n a ta, co to miała by być Lottą do jego Wertera, Felicją do jego Ochockiego, jego Łęcką, Zosią, miłość aż po grób wiadomo P a d m é A m i d a l a niby z plastyka Naboo, ale jednak stwierdziła, że bardziej kręci ją humanistyczny program Coruscant, szersze horyzonty i tak dalej wbije na matmę Anakina całkowitym przypadkiem, szukając sekretariatu a on całkowicie padnie z wrażenia i będzie ją kochał naprawdę będzie najpierw z daleka, jak właśnie obraz, który się ogląda, ale nie dotyka, bo można go zepsuć potem coś wyniknie - może jakiś wspólny projekt do Obi-Wana, może po prostu wpadną na siebie na korytarzu dość, że zaczną rozmawiać - zrazu niby to niezręcznie, że nie wiadomo o czym, bo inne profile, zero wspólnych zainteresowań potem Anakinowi wyrwie się coś o Dostojewskim i motywach w „Zbrodni i Karze" dziewczę nieco osłupiałe, bo nie spodziewałaby się takiej kwestii od totalnego, ścisłego matfizu, ale szybko odzyska rezon i poprowadzi tę rozmowę dalej i, wiadomo, pójdzie lawinowo a Anakin Padmé nieba uchyli, będzie się za nią bił, książki jej będzie nosić, będą razem siedzieć w nocy nad kolejną renesansową budowlą i, jeju, to będzie najbardziej cukrzycogenna para, jaką by można zobaczyć, ale też taka niewinna i naturalna, będą się ze sobą droczyć, dokuczać sobie nawzajem i cofdkdiid
a na samym końcu, kiedy będą siedzieć w kawiarni, nawet nie zauważą Obi-Wana, który nasunie sobie okulary na nos i z uśmiechem pełnym zadowolenia i ciepła pochyli się nad kolejnym esejem do poprawienia
