He is my mate

2

POV Allison

Ik doe de deur van mijn slaapkamer dicht en plof op het bed naast Kira.
'Ik haat shoppen.' Zeg ik.
'Ik niet behalve als het met Kiki EN Dawn is.'
'Inderdaad met een kan nog wel maar met ze beide...'
we schieten in de lach en ik pak dan het jurkje voor mijn verjaardag uit mijn tas (media).

'Hij is echt mooi.' Zeg ik en Kira maakt een instemmend geluidje.
Mijn bijpassende grijs stoffen hakken leg ik erbij en Kira begint als een gek door mijn sieraden te zoeken wat niet erg veel is.
'Kira wat doe je?'
'Alvast kijken wat erbij moet!' Zegt ze.
'Kan dat niet als we ons gaan om kleden over 3 DAGEN.' Vraag ik en ze zucht.
'Je hebt gelijk, maar ik wil gewoon dat het perfect word en je bent mijn beste vriendin.' Zegt ze en ik glimlach.
We geven elkaar een knuffel en besluiten dan een film te kijken.

Onder de film vallen we beide in slaap...

Volgende morgen

Ik word wakker en zie Kira ook net wakker worden.
Ik lig heerlijk en kan gewoon mijn fijne warme bed niet uit komen.

'Omg Al het is half 8 we moeten over een half uur op school zijn we komen te laat.' Gilt Kira en we springen gelijk uit bed.
Ik was me en kleed me aan wannaar Kira hetzelfde doet.

Haar haar is hetzelfde als op de foto!

We eten een broodje en poetsen onze tanden.
Daarna rennen we naar onze scooters en rijden snel naar school.
Gelukkig zijn we op tijd...
*tring*
Of toch niet!

We rennen de school in en kijken elkaar dan aan.
'Kut we zijn onze tassen vergeten.' Zegt Kira...
'Gelukkig hebben we maar vier vakken en hebben we er bij drie ene proefwerk.' Zegt ze dan en mijn ogen worden groot.
'Echt waar?!' Roep ik gefrustreerd en we rennen de trap op.
'Fuck.' Mompel ik als het blijkt te kloppen.

De eerste twee lessen gaan gelukkig wel snel.
We hebben nu pauze en we gaan met z'n 4en naar de aula.
We zitten midden in een gesprek, nou ja de meiden en ik luister half mee, over jongens als ik een appje krijg van mijn.

Pap🙌🏻💛: hoi lieverd, er is een noodgeval waardoor er wat Alpha's en Luna's komen logeren, we hopen klaar te zijn met vergaderen voor jouw verjaardag maar weten het niet zeker.... het spijt me erg en ik hoop dat je het niet erg vind.

U: ik vind het niet super maar het maakt niks uit pap, noodgeval is noodgeval en je weet wat ze zeggen: meer zielen meer vreugde.

Pap🙌🏻💛: jaaa... over vreugde en zielen... Alpha Blake Black komt ook...

Ik maak een geschrokken geluidje waardoor mijn vriendinnen me raar aankijken en mee lezen.

U: Alpha Black?

Pap🙌🏻💛: ja het spijt me maar ik zal zorgen dat jullie minstens 5 meter van elkaar af blijven.

U: oke...

Pap🙌🏻💛: het spijt me echt heel erg lieverd, ik wou ook dat het anders kom.

U: pap ik zei al dat het niet erg was.

We zeggen beide doei en ik ga offline.
De meiden kijken alsof er een spook achter me staat.
'Dit moet een zieke grap of zo zijn.' Zegt Dawn helemaal van haar potje af.
'Denk het niet, het onderwerp Alpha Black is altijd erg serieus gebleven onder ons.' Zucht ik.
'Ach meid, we negeren hem en laten hem je feest niet verpesten, en misschien is hij dan al wel weer weg!' Zegt Kiki troostend.
Ik knik zuchtend.

Ik bedenk me ineens dat de kamer van Kira erg dichtbij de logeerkamers zitten...
'Kira jij slaapt wel bij mij.' Zeg ik.
'Waarom dat?'
'Je slaapt erg dichtbij de logeer kamers.' Zeg ik en ze knikt.
'Oh ja Dankje.' Zegt ze.
'Heb je vriendinnen voor.' Zeg ik lachend en we slaan elkaar armen over elkaar.