Euzübillahimineşşeytanirracim
Bismillahirrahmanirrahîm
Elhamdulillahi Rabbil Alemin
Bizleri yaratan öğreten yazdıran Allah'a hamd olsun.
Selamun aleyküm kardeşlerim bu yazıyı bi kaç gün önce okumuştum çok beğendim sizlerin de okuması gerektiğini düşünüyorum. Yazılarıma gelince yazıyorum şu aralar en kısa zaman da paylaşmayı düşünüyorum. takipte kalın ve beğenmeyi unutmayın. Allaha emanet olun.
İnsanoğlu iyi düşünse, gerçek anlamda dünyada hiçbir şeyinin bulunmadığını idrak eder. Gören gözümüz, işiten kulağımız, düşünen dimağımız bile günü gelince bizi terk edip gider.
Neye sahibiz ki?
Sahipliğimiz, malikliğimiz hep geçicidir. Bir bahçemiz vardır. Onu kendimizin sanırız. Ama kim bilir belki onun içinde dolaşan kedi de kendinin sanmaktadır onu. Kuş da yılan da kendinin sanmaktadır şu bizim sandığımız bahçeyi. Kuş, şarkısını söylerken bizden haberdar mıdır? Ağaç köküyle toprağın karanlıklarını karıştırırken ve güneşe, ışığa doğru dallarını çiçeklerini ve meyvelerini uzatırken bizden haberdar mıdır? Bizden haber olsa bile kendini bize ait kabul eder mi?
İnsanoğlu dahil, her yaratık kendini ancak Allah'a ait sayar. Bununla mutlu olur. Dayanılmaz acılara, en dayanılmaz acılardan bir acı olan varoluş acısına bunun için dayanır. Hatta bu acıyı en büyük sevince çevirmeye çalışır. Kendisini yaratan Allah'ı bilince varoluş acısının yaşama sevincine döndüğünü görür insan.
Bizim kalan, bizim olan ebediyyen bizim olan tek varlık Allah(celle celaluhu) tır.
Sezai Karakoç
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İSLAMI YAŞA(T)MAK
EspiritualYa İsIamda yükseIirsin, Ya inkarda çürürsün, YoI mezarda bitmiyor, Gittiğinde görürsün.
