|<<Part 1>>|

236 16 0
                                    

NICOLE'S POV
Σήμερα η μέρα προβλέπεται πολύ χάλια. Όπως και οι προηγούμενες δηλαδή. Ακόμα μια βαρετή, μοναχική ημέρα σε αυτό το άθλιο γυμνάσιο, στο οποίο φοιτώ την 3η και τελευταία χρόνια αυτού του κολλαστηρίου. Όπως πιθανών να έχετε καταλάβει Ίδη μισώ το σχολείο. Νταξει μπορεί να μην φταίει μόνο το γεγονός ότι για τουλάχιστον 6 ώρες και καμιά φορά μέχρι και 7 πρέπει να κάθεσαι σε μια καρέκλα, σε ένα θρανίο και να παρακολουθείς χωρίς σταματημό αυτές τις μπούρδες που λένε οι καθηγητές αλλά ίσως και το γεγονός του ότι ποτέ μου δεν είχα σωστές φίλες. Πάντα όλες με κορόιδευαν μου συμπεριφέρονταν σαν ένα σκουπίδι το οποίο δεν έχει ούτε συναισθήματα ούτε τίποτα. Κι ώμος για να σας πω την αλήθεια προτειμώ χίλιες φορές το να είμαι μόνη μου όπως τα τελευταία χρόνια πάρα να έχω φίδια για <<φίλες>>. Καλά δεν θα μιλήσω για το θέμα 《ΑΓΟΡΙΑ》. Ούτε καν;  Ποτέ  μου δεν έβρισκα ανταπόκριση από το άλλο φύλο, οπότε πλέον έχω συμβιβαστεί με το γεγονός ότι θα μείνω μια γεροντοκόρη με τις γάτες μου. Forever alone που λέμε; Και ναι αν αυτή η << έκφραση>> είχε πρόσωπο αυτό θα ήταν το δικό μου, ξεκάθαρα όμως!

Σ'αγαπώ ηλίθιε!Where stories live. Discover now