|<<Part 10>>|

75 7 0
                                    

NICOLE'S POV
Όταν πλέον ο διευθυντής είχε φύγει από την αίθουσα και ο μαθηματικός συνέχισε το μάθημα, προσπάθησα να φερθώ ψύχραιμα παρακολουθόντας την υπόλοιπη ώρα του μαθήματος. Σε κάποια φάση ένιωθα τόσο πολύ τα βλέμματα όλων των κάρχιων επάνω μου. Έτσι γύρισα και τις κοίταξα με ένα βλεμα του τύπου "Κορίτσια δεν είμαι κανίβαλος, δεν κινδυνεύει από το να σας τον φάω. Τσιλάρετε.". Φυσικά και το κατάλαβαν. Κάτι τέτοια αυτές τα πιάνουν στο αψε σβήσε. Να ταν και το μόνο που πιάνουν έτσι..."Γκούχου καρφωνεσε" η φωνούλα πάλι. Ο Jughead δίπλα μου στήριξε το κεφάλι του στο χέρι του και με κοιτούσε.
Ν- What? λέω και μου ξεφεύγει ένα γελάκι σε συνδυασμό με μπόλικο κοκκίνισμα.
J- Εισαι πολύ όμορφη το ξέρεις; μου ψιθύρισε.
Ν- Αμμ... Ευχαριστώ! του απαντάω και εκείνη την ώρα ακούγεται το κουδούνι για διάλειμμα.
Ν- ο φακ επιτέλους! Λέω και ξεχύνομαι στην καρέκλα.
J- πιο κουραστικό μάθημα από τα μαθηματικά δεν υπάρχει!πφφφ.. Μετά τι εχ...
;- Γειά σου Jugy! Αθηνά χάρηκα.
Ν- Oh god Jugy, λέω κοροϊδευτηκά, καλή επιτυχία με αυτό. Λέω και δίχνω την Αθήνα. Η πουτανίτσα όλου του σχολείου καλά καταλάβατε. Σηκώθηκα και έφυγα με προορισμό μου το κυλικείο του κυρίου Γιώργου.
Κ(ύριος) Γ(ιώργος)- Καλημέρα στο κορίτσι μας.
Ν- Καλημέρα σας. Μια...
ΚΓ- άσε το χω. Μια ζεστή, κάργα γλυκιά σοκολάτα. Το συνηθισμένο. Λέει και μου κλίνει το μάτι παιχνιδιάρικα.
Ν- πως με ξέρετε;! Λέω και γελάμε.

Σ'αγαπώ ηλίθιε!Where stories live. Discover now