Others || Andreas Wellinger

#9

Obudziłam się tuż przed lądowaniem. A właściwie zostałam obudzona. Jestem tak podekscytowana, że tego się nie da opisać słowami!
Po wszystkich czynnościach na lotnisku udaliśmy się za czekającym na nas przewodnikiem do autobusu, który miał nas zawieźć do hotelu.
Teraz gdy jesteśmy na miejscu stwierdzam, że zaraz zwymiotuje... nerwy biorą górę.
W hotelu rozdają nam klucze do pokojów. Mam pokój na 3 pietrze, razem z Vivian.
Byłam tak padnięta całym zamieszaniem, że odrazu po przekroczeniu progu pokoju walnęłam się na jedno z dwóch niezbyt wygodnych łóżek. Po krótkiej drzemce uznałam, że przydałby mi się trening.

W drodze korytarzem na halę by poćwiczyć spotykam Wellingera. Chyba zauważył, że coś jest na rzeczy bo uśmiechnął się i przechodząc obok powiedział.

-Nie denerwuj się Rachel. Wygramy to.

Dobra... nie spodziewałam się, że ten chłopak ma przebłyski normalności.

Na sali odbyłam krótki trening i wydaje mi się, że minęłam gdzieś jednego z chłopaków z mojego byłego klubu. Nagle wszystkie wspomnienia wróciły.
Mój poprzedni klub nie był zwykły, nie uczyli nas tam prawidłowych zasad walki tylko tych brutalnych i niedozwolonych. Wyzbywali się z nas wszelkiego dobra. Prali mózgi byśmy stawali się maszynami do zabijania. Czarne skorpiony. Chodziłam tam od ósmego roku życia. Byłam jedyną dziewczyną, która dostała się tam do najlepszej grupy. Najlepszej czyli takiej która brała udział w nielegalnych walkach. W pewnym sensie tylko one ratowały mój budżet gdy zmarli moi rodzice. Ale z walk i tak otrzymywałam tylko 80% wygranej sumy. Średnia stawka na walkę to 10 tyś. Ale to wszystko zależy ile pieniędzy postawią widzowie w zakładach.
Dobra koniec o tym bagnie...
Teraz muszę się skupić tylko na tym czy oni tutaj faktycznie są, jeśli tak, to mam lekko mówiąc przesrane.
Odeszłam z tamtąd gdy kazali mi dobić prawie konającego zawodnika podczas walki.

Pierwsi zawodnicy walczą o 12:00. No to piekło czas zacząć!

__________
Trochę krótki, przepraszam