"Ee sonra ne oldu? "
Taehyung merakla bana bakarken meyve suyumdan yudumladım. Dün ki olayları öğrenmek için erkenden gelmişti.
"Kavga ederiz diye düşünmüştüm ama beni öptü. Sonra hiçbir şey olmamış gibi uyuduk ama sabah yüzüme bile bakmadı. "
Sabah uyandığımda yanımda yoktu. Kahvaltıya indiğimde de yüzüme bakmamıştı. Her sabah tabağımı kendi doldururdu ama bu sefer onu bile yapmamıştı.
"Belki özür falan bekliyordur? "
"Ne özürü Taehyung? Sadece çocukla muhabbet ettim. Hem çocuğun sevdiği biri var. "
"Sence bunlar Jimin'in umrunda olur mu? "
Derin bir iç çekip geriye yaslandım. Jimin zordu. Onu anlamaya çalışmak zordu. Jimin'i çözmeye çalışmak zordu.
"Aranız bozulursa zararlı sen çıkarsın Jungkook. Şirket yeni bir projeye hazırlandığı için herkes oldukça sıkı çalışıyor. Büyük ihtimal Jimin de kendini işe verecek. Onun düşünmeye bile vakti yokken sen bu evde tek başınasın. "
Yerimde rahatsızca kıpırdandım. Jimin ile normalde doğru düzgün görüşemiyorken şimdi hiç görüşemeyecektik. Üstelik aramız da açıktı.
Aman ne güzel.
"Hadi dışarı çıkalım. "
"İstemiyorum."
"Hadi ama Kook. Saat 2. Akşama kadar oturup düşünecek misin? Aklını dağıtırsın işte fena mı? "
Taehyung yavru köpek bakışları atmaya başlayınca bakışlarımı kaçırıp kafamı salladım. Taehyung gülerek ayağa kalkıp ellerini çırptığında gözlerimi devirdim.
Odaya çıkıp üzerimdekileri çıkardım. Siyah dar deri pantalon ve siyah kolsuz tişört giyip üzerine de siyah hırka giydim. Saçlarıma şekil verdikten sonra aşağı indim.
Taehyung beni gördüğünde gözlerini büyütüp ağzının içinde küfür mırıldandı.
"Bugün kesinlikle şirkete uğruyoruz. Jimin bu halini görmeli. "
"Meşgul olduklarını söylemiştin? "
"Akşam yemeğinde uğrarız. Herkes kantinde yemek yerken biz giriyoruz. Herkes sana ağzı açık bakıyor ve bam! Jimin kuduruyor. "
Kendi kurduğu plana kahkaha atmaya başladığında kapıya doğru adımladım. Siyah spor ayakkabılarımı giyip evden çıktım.
"Dostum cidden Jimin'in beni öldürmeyeceğini bilsem sana yürürdüm. "
Başımı eğip güldüm. En çok Jimin'in tepkisini merak ediyordum. Beni o ortamdan çekip benimle konuşacak mıydı yoksa umursamayacak mıydı?
İçimden birinciyi yapması için dua ederken arabaya bindim. Taehyung arabayı son hızla sürerken gözlerimi yumdum. Hızdan korkmazdım ama beni tedirgin ederdi.
Küçük ama sevimli bir kafenin önünde durduğumuzda arabadan indim. Taehyung ile kafeye girdiğimizde burnuma dolan çikolata kokusu ile gülümsedim.
En köşedeki masaya oturduk. Taehyung kendine limonlu kek ve kahve söylerken ben hala ne yiyeceğimi düşünüyordum.
"Sıcak çikolata ve çikolatalı pasta olsun"
Garson yanımızdan ayrıldığında Taehyung'un garip bakışlarına karşılık verdim. Masaya oturduğumuzdan beri bana bakıyordu.
"Söyle artık."
