3 keer is scheepsrecht

1.6

Hij liep mij gewoon voorbij. Alsof ik er niet stond. Alsof ik onzichtbaar was. "Broer?!" Riep ik achter z'n rug. Maar niets. Hij keerde zich niet om, keek niet naar me. Antwoorde niet. Ik rende naar hem toe en greep hem bij zijn schouder. In een wilde beweging draaide hij zich om en keek me laaiend in me
Ogen aan. Een totaal ander gezicht dan dat ik van Manwar gewent ben.

" Gozer wat is er? Vroeg ik hem. " Tss " zei hij, terwijl hij met zijn hoofd schudde. Zijn woede verdween al snel. Manwar was het type wat niet lang boos kon blijven. Maar toch zat het mij dwars. Ik ervaarde zelfs een moment van angst, stel dat het met hem ook al niet goed meer zat. Ik weet niet wat er gaande is in mijn leven op dit moment, maar alles lijkt wel fout te gaan.

We bleven even stil. Niemand die iets zei. Niet veel later voelde ik regendruppels op mijn schouder druppelen. Ik keek de lucht in, grijze wolken begonnen op te duiken en zich in de hemel te verspreiden. Om het hoekje was de café. Ik vroeg hem om mee te gaan. In de hoop dat ik hem kon verblijden met Shisha en zo uit hem kon trekken wat zijn probleem was. Hij twijfelde. Niet veel later besloot hij toch mee te komen.

Ik en Manwar waren ook al voor een lange tijd bevriend, hij was net me broertje. Ik zag hem als familie. Na dat ik in Amsterdam kwam verhuizen op 10 jarige leeftijd, Is hij sinds dien altijd mijn buurjongetje geweest. Hij is altijd bij mij gebleven. Waar ik ook ging daar was hij ook te vinden. We groeide op in de zelfde wijk en iedereen kende ons en onze kattenkwaad. Als ik een dag niet met hem
Childe was het een dag niet geleefd. Sinds ik mijn eigen plekje heb en ik ook een relatie aanging met Layla, is onze band verzwakt. Ik vond het wel jammer, maar hij moet begrijpen dat ik ook een leven heb en ik niet continu alleen met hem
Bezig kan zijn.

Ik gaf de bestelling zoals gewoonlijk door en vroeg hem later nogmaals wat er gaande was. Hij reageert nooit zo. Ik zag dat hij het moeilijk vond.

" Gozer je bent helemaal van de wereld. Weken lang ik hoor niks van je. Eindstand heledag met die wijf ga weg man. Souf belt je, alleen maaf voice mail. Zelfs Mounir kwam je opzoeken je doet de deur niet eens open." Even viel er een moment van stilte. " Het raakte me diep dat hij zo sprak over Layla. "Wat is er met jou man zul je bedoelen" Voegde hij er aan toe.

Ik wist verder niet hoe ik hier op moest antwoorden. Ik kon niet bij hem mijn dingen kwijt over Layla. Hij snapt het gewoon niet. Hij is op het gebied van vrouwen gewoon anders ingsteld. Hij ziet ze als prooi of als goedkope accesoires. Al zou ik hem vertellen wat er gaande was, hij zou het toch niet begrijpen.
Ik keek weg en ontweek de vraag . Dit had hij maar al goed door. Hij stond op en zei " Weetje bekijk t lekker." Boos schoof hij de stoel aan en vertrok.

Perspectief Layla.

Ik moet je wel eerlijk bekennen dat ik hem af en toe mis, ik bedoel hij was wel een goede vriend. En hij was lief en zorgzaam. Maar als ik dacht aan al die tijden dat hij me zo genegeerd heeft, was dat al weer genoeg om mij te doen realiseren dat het niet zou werken. Buiten dat, gaf hij mij niet meer de gevoelens die ik voor hem had. Maar ik vond het zeker jammer dat het zo gelopen is. Iets in mij zei mij dat ik hem moest opzoeken, of naar hem
moest vragen. Gewoon.. om misschien toch nog de vriendschapsband te behouden. Maar zou ik dan niet zout in wonden strooien? Ik wist dat hij dit nog niet aankon en ik denk ik ook niet

*Reageren is lief ☺️❤️