Ay Tutulması

Bölümün Şarkısı》Birileri-Bir Anlam Ver

Sabah alarmımın sesiyle irkilerek uyandım. Neden kurduğumu bilmediğim ama sayesinde erken kalkmayı öğrendiğim alarmımı kapatıp banyoya gitmek için ayağa kalktım. Aynada kendime baktığımda ruhumun bitkinliğinin gözaltı torbalarımda gün yüzüne çıktığını fark ettim. Aslında bugün ki hedefim evde abur cubur yiyerek kendimi bir patates çuvalına çevirmekti fakat sevgili okulum buna izin vermiyordu. "Ah olamaz, nolur bugün olmazsın."diye bağırarak telefonumu elime aldım. Kahretsin ki bugün o gündü. Bugün Dolunay'la ortak dersimiz vardı. Acaba gitmeyip yerime imza atması için Dilan'a mı arasam diye düşündüm fakat Dilan'ın soru yağmuruna tutulmamak için vazgectim ve derse gitmeye karar verdim. Banyoya girdim ılık bir duş aldım , dislerimi fırçalayıp banyodan cıktım. Rahat bir şeyler giymek için dolabımla bakışmaya başladım. Normalde "Ne giysem!"diye düşünmekten derse son dakikada yetişirdim. Bugün öyle olmadı;altıma yüksek bel bir pantolon ve üstüne bol depresyon kazağımı giydim,spor ayakkabılarımı ayağıma geçirip dolmuş durağına doğru yürümeye başladım. Durakta fazla beklememe gerek kalmadan dolmuş geldi ve bindim. Okula girdiğimde daha derse kırk üç dakika vardı. Kantine oturdum ve bir kahve aldım. Bu sırada da bildisayarımdan kitabımı yazmaya devam etmeye başladım. Yine kendimi o kadar kaptırmıştım ki saate baktığımda derse sadece beş dakika olduğunu gördüm. Telefonumu sessize almıştım bu yüzden Dilan , Aymira ve Fatma'dan gelen otuz cevapsız aramayı da duymamıstîm haliyle. Hemen Dilan'ı geri aradım ve n'olduğunu sordum. "Kanka seninki şu an eski sevgilisiyle yan yana oturmuş gülüşerek mubabbet ediyor." Dedi. O an sadece zaman dursun ve ben hüngür hüngür ağlayayım istemiştim. Titrek bir sesle " Sorun yok, bu normal bir şey" dedim ama aslında demek istediklerim bunlar değildi. Haykırmak istiyordum, bitti artık biz diye bir şey yok artık Dolunay ve o yılan kızın sevgili olmasının önünde hiç bir şey yok diyee ama yapamadım ; tüm kelimeleri yavaş yavaş , sindirerek yuttum. Dilan bu söylediklerim karşısında şok gecirmış gibi "Nee! O pislik kız ve Dolunay konuşuyorlar ve bu senin için sorun değil mi? Ay sen gelirken kafana saksı filan mı düştü yoksa otobüste yaşlı amcaların ter kokuları sende kafa mı yaptı? Şu an senin uçarak buraya gelmen gerekiyordu." Dedikten sonraa arkasına dönmesini istedim. Dilan o kadar uzun konuşmuştu ki o süre zarfında sınıfa çoktan ulaşmıştım. Normalde hep Dilan ben ve Dolunay birlikte otururduk. Malesef ki bugün Dolunay ve o yılan kız-Burcu-birlikte , Dilan hoşlandığı kız ile -Dilan biseksüsel-bense tek başıma arka da oturmuştum. Bugün felsefeden başka bir dersim yoktu. Bu yüzden önce deniz kiyısına gidip biraz daha kitabıma yoğunlaşmak istiyordum. Ama Aymira ve Fatma'yı aramam gerektiği aklıma geldi. Onları da arayıp Dilan'ın soylediklerini umursamadîğimi soyleyip onlarin gecirdiği şoku da dinledikten sonra denız kıyısına gittim. Hava soğuktu, üzerime montumu giydim ve yazmaya başladım. Kitapta ölümün ayırdığı bir çiftten bahsediyordum. Yani aslındaa bu kitabı yazarak bir hayalimi gerçekleştiriyordum. Acaba bu kitabın basılmasıni sağlayabilecek miydim? Bu soru kafama çok takıliyorduu. Sonuçta Üniversitede okuyan bir felsefe öğrencisiydim. Aslında bu Dolunay ve benim ortak hayalimizdi. Ben kitabı yazıcaktım o da kapağını tasarlayacaktî. Yinee ağlamaga başladım, etrafımdakilerin bana bakışlarini umursamadan agladim. Antalya hiç bu kadar boş gelmemişti bana. Bu sahildee hep Dolunay'la birlikte yürürdük fakat bugün tek başımaydım. Pek tek başıma sayılmazdim; hayal kırıklıklarım, caresizliğim ve gözyaslarimda benimleydi. Bugün gerçekten çok yorulmuştum. Havada hafifce karamaya başlamisti. Evim buraya pek uzak olmadığından yürümeyr başladım. Hava iyice kararmıştı. Ben karanlıktan kokrarım bu sebeple sanki çok bir faydası olacakmış gibi telefonumum fenerini açtım. Eve gittigimdee saat 9.30du. Erkendi ama yorgundum ve uyumak istiyordum. Uzun süredir ihtiyaç duymadığım yeşil ayıma sarılarak uykuyaa daldım.