Pagkagising ay agad ako dumiretso sa sala upang sana makipag usap kay Kat just to find out that she's not around. Wala akong nakita ni anino niya sa loob ng bahay. Instead I noticed how tidy the living room is.
"Nilinis niya to?" Bulong ko. Shocks, nilinis nga niya! Sino pa ba ang gagawa kung wala ibang tao sa bahay maliban sa aming dalawa? Stupid Kisses.
As much as I can remember after the small despidida celebration of Kit that was held here in the living room the other night, I wasn't able to clean the house. We had our quality time together a day after. Pero wow ha, na impress ako sa linis ng sala.
At pati sa kusina. Grabe, ang linis linis na ng bahay ko! And what am I smelling? Biglang gumalaw ang mga alaga ko sa tiyan, tiyak na naaamoy nila ang naaamoy ko.
Sinundan ko ang amoy and viola! Kinuha ko ang takip at bumungad sa akin ang putahe na hindi ko alam ang termino pero sigurado akong masarap eto. Hindi ko naman idedeny na masarap magluto si Kat. Occassionally bumibisita si Kat sa condo ni Kit at minsan ay naabutan ko siya dun. Exchanging of hi's and hello's then that's the end of our conversation. Magdidinner kaming dalawa ni Kit without her kasi ayaw niyang sumabay kaya di ko rin masisisi ang aking sarili kung bakit hindi maganda ang impresyon ko sa kanya.
Pagkatapos kong kumain ay binisita ako ng konsensya. Ang approach ko sa kanya ay di kaaya-aya, dinagdagan ko pa nung nakauwi na kami dito.
Maya't maya ay narinig ko na ang pagbukas at sarado ng pinto at sinundan ng mga sunod-sunod na yapak papalapit sa kusina. Though I'm expecting to see her, pareho pa rin kaming nagulat nang nakita namin ang isa't isa.
After an awkward silence, she breaks the ice by saying, "Hi? I cooked something for you. Kinain mo na ba?"
I nodded.
Ba't ang ganda niya?
"I bought these too." Showing me bulky cellophanes, "Walang stock sa ref eh. Walang fruits and fresh veggies, too." Judging her by her movements, masasabi mong feel at home ang batang to. "Kailangan mo to. Natin. Our body needs this kind of foods." So I assume this kid came from the grocery store.
Bata? Sa tono ng pananalita niya ngayon, eh parang nanay na pinagsasabihan ang kanyang anak.
"Umm Kat?" Finally I found my voice! "Ano nga yung niluto mo?"
She paused for a while, "Ah yun? Hamonada, it's just don't look like one." She shook her head and chuckled. "Does it taste good? Nagustuhan mo?" Sumang ayon ako because it's the truth. "I'll cook more for you."
Biglang tumalon ang puso sa aking narinig. God Kisses, what is happening to you?
"Bagay talaga kayo ni kuya. Paborito rin niya ang hamonada ko."
Agad akong nakaramdam ng konsensya. It's not for Kat, pero para sa boyfriend ko for feeling this way towards his sister. And I hate myself for this.
"If you don't mind me asking--"
"I do."
Tinaasan ko siya ng kilay.
"Joke lang. Continue." Pag bawi niya.
"When and where and from who did you learn cooking? I must have to admit, your dishes are delicious!" Pagpe-praise ko.
"Hindi ba sinabi ni kuya sayo na--"
"I should not be asking if he did." She rolled her eyes and made me laughed inside, "Joke lang. Continue." Panggagaya ko.
"So I was about to say na I did not grow up with my family."
"Yup I know. You are the rebel of the family." Dagdag ko pa.
Ngumiti siya ng mapait, "And the one who brings dishonor and disgrace to our family."
Naawa ako sa kanyang sinabi. Nagsisisi tuloy ako sa binitawan kong salita. "Am-- um. I'm sorry for the term."
"Ano ka ba ate, okay lang yun." She laughed and at the same time handed me a plate of sliced pineapple. "High in fiber, good for digestion." Hindi ako nagdalawang isip tinganggap to. "Totoo din kasi. Ako ang rebel, black sheep, at deviant sa pamilya. Pero ang tanong mo ay kung kanino ako natutong magluto then the answer would be sa pamilya ng barkada ko kung saan ako nanirahan ng sampung buwan."
"Sampung buwan?"
"Yup. Wala akong permanent address dahil sa pagiging pasaway ko. Mabuti nalang at may mga kaibigan akong handa saluhin ang pagiging failure ko."
"No you're not." I butted in.
"I am. Don't pretend that you do not think of me as that kind of person even once." Seryoso niyang sambit. Napatigil ako sa pagnguya. "See? But it's fine. Sanay na ako."
"Anyway bat ka ganyan?"
"Uy ha ikatatlong tanong mo na yan." Hindi ko namalayan ay hinuhugasan na niya ang pinagkainan ko.
"I just asked you once. That is for my 2nd question." Pagdedefend ko.
"Ikatatlo na nga."
"Nope. Twice."
"Sabi mo pa nga, "sampung buwan?" Ginaya pa niya ang tono ng pananalita ko.
I gave her my poker face expression.
She shrugged her shoulders, "So three in a row."
"Hay ewan ko sayo bata ka."
"Ewan ko rin sayo tanda."
Dahil sa narinig ay agad tumaas ang boses ko. "What did you say???"
"Tanda."
Aba matapang. "Hoy excuse me I'm just 24 years old for your information."
"And I'm already 19 para tawagin mong bata." Rebuttal niya.
"Eh sa nakakabata ka sa akin eh."
"At nakakatanda ka sa akin." Tsaka siya nag walk out.
Ugh yung batang yun! >.<
Hinugasan ko muna ang natitirang plato at sumunod agad sa kanya sa sala. "Oy Kat anong ginagawa mo jan?"
"Can't you see? Nagseset up ng higaan. Bakit?"
"Jan sa sahig? Okay ka lang?"
"Yup."
"You're not sleeping here. Baka kung ano pang isipin ni Kit. Dun ka sa kabilang kwarto." I commanded.
"No worries, kuya won't hear any negative comments from me. Good night, ate." Akmang hihiga na siya nang hinila ko ang kumot niya.
"Kat ate mo ko." Shet. Parang kung may labag sa loob kong binigkas. "B-boyfriend ko kuya mo. Ayokong sabihin niyang hindi ko inaalagaan ang kapatid niya. Alam mo namang mahal ka nun, di ba?"
"Fine." Tumayo na siya at inayos ang mga gamit niya.
Kahit nasa likod ko si Kat ay alam kong nakabusangot ang mukha niya habang sumusunod sa akin.
Nasa labas na kami ng guest room nang may bigla akong naalala. "Shit."
"Bakit?"
Hindi ko siya pinansin.
I tried to open the doorknob na halos ikasira neto.
"What's wrong?"
"Nakalocked. Wala akong spare key."
