GÜZELİM / RAFLARDA

Bölüm 5

Genç adam cumartesi olmasına rağmen işlerinin yoğunluğundan eve uğrayamamış ve bu gece holdingin farklı kollarından üst kademe yöneticileri bir araya getirmek için düzenlediği baloya ucu ucuna yetişmişti.

Sekreteri Gülşah'ın kendisi için özel hazırlanan suite bıraktırdığı takım elbisesini giydikten sonra manşetlerini düzeltti. Son kez aynaya baktı ve kapıya yöneldi.

Konferans salonu otelin en üst katındaydı. Asansörden indiğinde mermer lobiden geçerken adımları sert, güçlü ve kendinden emindi. Yemek salonundan hoş bir keman sesi yükseliyordu. Kapıdan girer girmez gözü sahneye kayan adam uzak da olsa Rüya'yı fark etti. Ama görülen o ki küçük kız kendisini fark etmemişti.

Arada kıza kaçamak bakışlar atarak sağ kollarının olduğu masaya yaklaştı. Onun gelmesi ile masadakiler ayağa kalktılar. Basit bir el hareketi ile onlara oturmalarını işaret etti ve kendine ayrılan koltuğa yerleşti. Yemeğin başlaması için onun açılış konuşmasını yapmayı bekleyen yedi yüz davetlinin meraklı bakışları arasında müziğin kesilmesini bekledi.

Kızlar salonda oluşan değişikliği fark ettiler ama nedenini fark etmediler. Aslı hanım ile göz göze geldiklerinde beklenen anın geldiğini anlayıp uygun ilk anda es verdiler.

Turgut yakınında yöresinde bulunanların hayranlıkla karışık artık alıştığı özgüveni ile bir dev gibi, sahneye kurulmuş olan kürsüye yaklaştı ve misafirlerine hitap etti.

-Bayanlar, baylar, değerli misafirlerim bu gece burada, bir arada olduğumuz için mutluyum.

Otuz yıldır gücüne güç katmaya devam eden Karahan Holding'in en değerli varlıkları sizlersiniz. Her zaman söylediğim gibi verimli insan kaynağı olmadan şirketlerin belirli konumlara gelmeleri çok zordur.

Yıllardır verdiğiniz emekler için her birinize teşekkürü borç bilirim. Hepinize afiyet olsun, iyi eğlenceler. Ve Pazar günü mesai yapacak olanlar lütfen fazla kaçırmayın, geç kalmanızı istemeyiz değil mi?

Salondan bir süre kahkaha ve alkış tufanı yükseldi. Uzun boyu ile ellerini kürsünün yanlarına hafifçe dokundurup misafirlerinin gözlerinin içine bakarak yaptığı kısa konuşmadan sonra, Turgut Karahan kısa bir baş selamı ile yerine geçti. Rüya adamın bir eliyle çaktırmadan tek düğmeli ceketinin düğmesini açtığını fark etmişti. Şaşkındı. Aylar önce bir gece hayatına iz bırakan adam ile buradaki esmer heybetli adamı aklında bir araya getirmekte zorlanıyordu. Böyle bir adamın Nefes'te ne işi vardı. Allah'tan kendisini fark etmemişti ve bundan sonra da etmemesi için ufak bir dua mırıldandı. Yemek yaklaşık bir saat sürerken bu bir saat Rüya'ya bir ömür gibi gelmişti. Adamdan anlamını çözemediği bir şekilde çekiniyordu ve kesinlikle bir araya gelmek istemiyordu.

Misafirler kalkmadan önce adamın masasından ayrıldığını görmüştü. Adamın ayrılması ile birlikte misafirlerde eğlencenin yapılacağı yan salona geçtiler. Kemanını toplayan Rüya:

-Gül hemen gitmemiz gerekiyor.

-Saçmalama Rüya, bir daha ne zaman böyle bir ortama gireceğiz. Aslı Hanım da izin verdi.

-Gül kalamayız anlatamıyorum, o burada.

-Kim?

-Nefesteki adam!

- E ne güzel işte bekleyelim bakalım neler olacak?

-Gül lütfen arkadaşım, kalmak istemiyorum. Lütfen ısrar etme, seni bırakıp kendim dönmekte istemiyorum.

-Peki, tamam gidelim bakalım.

O sırada kendilerine yaklaşan Aslı'yı fark etmediler.

-Hanımlar bu güzel performansınız için teşekkür ederiz. Konuklarımız çok memnun kaldı, lütfen geceye kalın.