Chapter 18: Upsets?

212K 3.2K 760
                                    

*Natatawa ako sa title nitong chapter na ito hahahah! Kasi naman yung title connected syempre sa chappie na ito kaso pati din sa akin. I feel so upset habang ginagawa ito dahil sa NBA --___-- Sensya na wahahah :)))

*You can Hashtag #BitterCasanova in twitter if you liked this story. :)

*You can also follow me on Twitter--- @stupidly_inlove also Zylex Tan--- @XianZylexTan and Kysha Ngo-- @KyshaShanelle :)

*Pa-add naman po ng mga characters ko sa facebook: Xian Zylex Tan, Xhianne Zyra Tan, Dustin Roberts, Sean Kho, Ken Young, Zandra Sy Tan, Zandrick Tan, Kurt Dylan Ngo. Salamat :)

*Pa-add din sana ako: Stupidlyinlove Wattpad

*The photo, credits to Danirie :"> Thanks shobe :)

*Questions, Suggestions and Concerns about me or my stories, post it on my Message Board.

*Questions, Suggestions and Concerns about the current chapter, post a comment :)

*Read up to the end.

*Read before voting.

*Enjoy reading ^_^

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------





"What's the point of courting me kung alam naman nating una pa lang, wala nang pag-asa dahil may nagmamay-ari na ng puso ko."

-Kysha Shanelle Ngo







Chapter 18: Upsets?





Kysha's POV



A week with dustin here by my side was like..



Complete.



Complete in the sense that nagkaroon na naman ako ng Kuya, ng Bodyguard, ng totoong Kaibigan...



Simula nang dumating siya, siya ang lagi kong naging kasama.

He even requested na siya na lang ang maghatid sundo sa akin tutal lagi naman kaming sabay. Hindi naman ako makatanggi sa kanya.



Nang makita ko siya for the first time after a long period of time...



para bang sobrang tuwa yung naramdaman ko. SOBRANG TUWA.



Gusto ko na nga siyang yakapin that time coz at last he's back gaya ng pangako niya noon.



----------Flashback 2 years ago



"Kris, do you really need to go?"



he sighed, "Yes even though I don't want to..."



hindi ko alam pero naiiyak na ako kapag naiiisip kong bukas na ang alis niya. Nakakainis lang kasi.

iniangat niya ang ulo ko, "Hey dont cry please Kysh.. dont make it hard for me..."





pinapahirapan ko ba siya?



:"(



sinubukan kong pigilan ang iyak ko pero hindi ko mapigilan ang hikbi ko, "s-sorry..."



"shhh... you don't need to b sorry.. Wag ka na umiyak ko.." pagtahan niya sa akin.



I tried my best to smile infront of him, "Alam mo Kris, mamimiss kita.."



Bitter CasanovaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon