I will always love you (completed)

chapter 25 - the truth! T.T

ASHLEY'S POV

"ANO BA TALAGANG TOTOO ALFIE?!! BAKIT MO KO INIWANAN NOON?! ANONG DAHILAN MO?! BASTA-BASTA MO NALANG TINAPON YUNG TATLONG TAONG PAGSASAMA NATIN! PINABAYAAN MO KO!" 

Naglakas loob na kong itanong sakanya yan. Di ko na makaya yung mga nangyayari. Nagiging masaya kami at parang bumabalik sa dati pero may isang bagay talaga na hindi ko maintindihan. Na gusto kong malaman. 

"Kuya! Iniwanan mo si ate ashley? Bakit?" Jade

"Jade, halika. Punta muna tayo dun, oh. Tara na." Nakaramdam naman si macky. At inilayo muna si jade saamin.

"Si ate.." Sabi ni jade na alalang-alala sakin

Hindi na nakapagsalita si alfie dahil sa kabiglaan. Tama ba tong nakikita ko? Naluluha narin sya? Ano ba talagang totoo? Ano ba ang tinatago nya? Aish!! Naiinis na ko. Ano ba?! Hindi ko na sya maintindihan! >.< Bigla naman nya akong niyakap at kung di ako nagkakamali, sobrang higpit ng yakap nya at umiiyak narin sya..

"Ginawa ko yun para sayo ashley." Sabi nya saakin habang nakayakap at umiiyak

Naguguluhan ako! Hindi ko maintindihan. Ginawa nya para sakin? Eh iniwanan nga nya ako, eh. Ano yun? SInadya nyang saktan ako?! Sinadya nyang iwanan ako?! Hindi ko maintindihan. Ang sakit-sakit. T.T

"Ginawa ko yun dahil hiniling yun ng papa mo sakin. Ayoko syang biguin dahil alam ko para rin sayo at sa pamilya nyo ang iniisip nya." Alfie at nakayakap parin

Inutos ng papa ko yun? Pero... Naguguluhan talaga ako! Bumitaw na sya pagkakayakap sakin at umupo kami sa bench na nakita namin. Pinagpatuloy naman nya ang pagpapaliwanag, umiiyak parin. Nararamdaman narin nya ata ang sakit na nararamdaman ko. T.T

"Naalala mo nung last na punta mo sa condo ko? Yung dinalhan mo ko ng pagkain? Yung huli nating pagkikita na masaya tayo. T.T nung gabing hinatid kita sainyo at hinarang tayo ng papa mo. Yun ang mga sinabi nya saakin. Pinakiusap nya saakin na iwanan kita. Dahil hindi ka nga aalis ng Pilipinas kung tayo parin.." 

"Pero.. Baki---" 

"Sinubukan kong gumawa ng ibang paraan. Sinubukan kong kontrahin ang papa mo. Pero nakiusap na sya sakin. At gusto nyang mangako ako. Pagkatapos nun, di ko na alam ang gagawin ko. Nasasaktan din ako sa twing naiisip ko na sasaktan kita. Parang dinudurog ang puso ko sa bawat salita na sinabi ko sayo noon. Patawarin mo ko ashley pero di ko rin ginusto yun." 

"Mahal na mahal kita. Alam mo yan. At alam ko mahal mo parin ako. Ngayong maayos kana, at maayos na kayo. Andito na ko ulet, ginagawa ang lahat para mabawi ka. Sa totoo lang, pinangako ko sa sarili ko na babawiin ulet kita. At once na mabawi kita, hindi ko na hahayaang maagaw ka pa sakin o mawala. Kaya please, mahal ko, patawarin mo ko. I need you back. I need you in my life. T.T" 

"Nagawa ng mga magulang ko yun sakin?" Sagot ko

"You don't need to be mad at them. Inisip lang nila ang pamilya nyo. Pati ikaw, para maging successful ka." 

Niyakap nalang nya ulet ako. Yun pala ang dahilan. Yun pala ang totoo. Ngayon naiisip ko kung pano nagawa sakin yun ng mga magulang ko. Bakit kailangan humantong sa ganung sitwasyon? Pano nila naatim na makita nila akong nasasaktan at umiiyak? Araw-araw yun! Oh my god! I cna't believe this! T.T

Gusto kong magalit sakanila. Pero kung di nangyari yun, wala ako ngayon sa ganitong katayuan. Hayss! T.T Di ko alam kung matutuwa ako sa nalaman ko o hindi, eh. Ang gulo sa utak ko! T.T

"Hindi ko naman sinabi na bumalik ka sakin ngayon agad-agad. Ang gusto ko lang malaman mo na ang totoo. Yun lang. Pero mas magiging masaya ako kung babalik ka sakin, ash. Mahal na mahal kita." Alfie