I will always love you (completed)

chapter 34 - thank you for the broken heart. </3

ASHLEY'S POV

"Kaya ako nawala ng isang buwan dahil nalaman kong buntis ako.. masakit para saakin nung nalaman ko yun kasi alam ko, babawiin mo ulet si ashley at alam ko magiging masaya na kayo ulet. Sinubukan kong kalimutan ka alfie at alisin ang batang to sakin. Pero di kinakaya ng konsensya ko. Hindi ko kayang pumatay ng isang inosenteng bata. " Unice

O__O lahat kami ganyan reaksyon at nakatingin kay unice. Pero yung gulat ko, may kasama ng iyak. Sobrang dinurog ang puso ko sa narinig ko. Feeling ko, di na ako makakatayo at makakagalaw pa dahil para akong sinaksak sa nalaman ko.. T__T Gusto ko ng makaalis sa kinalulugaran namin. 

Yung mga traydor kong mga luha naguunahan ng magsibagsakan.. Oh my god! I can't take this any more. Bakit kailangan mangyari 'to? At tsaka alam ko, walang nangyayari sakanila ni alfie noong wala ako. Si alfie mismo ang nagsabi sakin nun. Pero bakit? Paano? T___T </3 Hindi ko makaya ang mga nangyayari.. 

"Ipapalaglag mo dapat ang bata?" Alex O___O

"Oo, pero di nakayanan ng konsensya ko.. Oo masama ako, ginagawa kong miserable ang buhay nyo, lagi ko kayong ginugulo. Pero hindi ko naman na kakayanin kung makapatay ako ng isang inosenteng bata." Unice

Umalis na ako sa kinauupuan ko. Ayoko ng may marinig pang mga sasabihin ni unice. Di narin ako nagpaawat sakanila o kahit paalam di ko na ginawa. Durog na durog na ako. Di ko na alam ang gagawin ko.. Sobrang sakit ng nararamdaman. Para akong pinapatay ng paulet-ulet sa mga bawat salita ni unice. </3 T____T Ang sakit-sakit. Ang tanga-tanga ko! 

Di ko alam kung saan ako pupunta pero bahala na basta dapat akong makaalis sa lugar na to at malayo sakanila. Di nila ako pwedeng makita na ganto, lugmok na lugmok at umiiyak. Hindi ko makaya.. T__T umasa nanaman ako sa wala. Ang buong akala ko hindi ako masasaktan ni alfie ng sadya. Pero bakit ganito? Ang daming tanong sa puso't isipan ko. Napakagago ni alfie! T____T

"ashley! Kausapin mo muna ako! Let me explain!" Alfie

Sinundan pala nya ako. Ang kapal ng mukha nyang magpakita pa sakin pagkatapos ng mga nalaman ko kanina.. T___T bahala sya sa buhay nya! Hindi ko na sya kakausapin kahit kelan! </3 Tumakbo na ko palayo pero naramdaman ko nalang na naabutan na nya ako dahil nahawakan na nya ang mga braso ko.. 

"Ashley, kausapin mo naman ako!" Alfie

"Para saan pa ang pag-uusap na to alfie?! Para saan pa?! Wala ka ng dapat pang ipaliwanag dahil alam ko na ang lahat! Nakita mo naman kung pano ako nasampal sa mukha ng mga pinagsasabi ni unice kanina diba?! T___T tama na! ayoko na!" sagot ko

"Ashley.. Wag mo naman akong iwanan.." Umiiyak narin si alfie at parang nagmamakaawa sa harapan ko para di ko sya iwanan. 

"Ang kapal din ng mukha mo alfie! Ang buong akala ko, hindi mo ko maloloko ng sadya! Pero ano 'to? Niloko mo na ko, nagsinungaling ka pa! Anong gusto mong palabasin alfie?! Anong gusto mong ipamukha sakin? Na tanga-tanga ako at umasa nanaman ako sayo ngayon? ha?! T____T Akala ko ba walang nangyari sainyo ni unice noon nung mga oras na wala ako?" Sagot ko habang nakahawak ang mga kamay ko sa dibdib ko, dahil napakasakit talaga ng nararamdaman ko. </3 Hindi na ko makapagsalita ng maayos at makakita ng maayos dahil sa pag-iyak ko.. 

"mahal.. Kahit naman mapatunayan na ako talaga ang ama ng dinadala ni unice, ayoko syang pakasalan! Ikaw ang mahal ko. Ikaw lang ang gusto kong maging nanay ng mga anak ko! Kaya kong sustentuhan ang bata pero hindi ko kayang si unice ang makakasama at magiging asawa ko!" Umiiyak parin sya sa pagsagot nya nyan sakin.. 

Hindi ako nakapagsalita agad dahil sa sagot nya! Anong klaseng lalake sya? Napakaduwag nya!!!! T___T </3 

PAK! Sinampal ko sya.. Hindi ako makapaniwala sa mga sinabi nya..