Chiraptophobia. O1

772 56 11
                                    

Harry

Nog steeds die rare jongen na kijkend komt er ineens iemand naast me zitten. 'Nieuw plekje Haz?' ik herken haar stem uit duizenden en schudt mijn hoofd. Weer draai ik mijn hoofd, en daar zit mijn beste vriendin Iris. Ik ken haar als sinds het ziekenhuis. Ze is 2 minuten eerder geboren dan ik, en daar plaagt ze me altijd mee. Haar moeder en mijn moeder zijn beste vriendinnen, dus zo kennen we elkaar. Ze grinnikt, en staat weer op. 'Ik ga naar Liam' zegt ze en loopt weg. O, even vergeten, ze heeft verkering met de populairste jongen van de school. Liam Payne.

Het is een ongelofelijke klootzak. Maar zij ziet dat niet, tegen haar is het net alsof hij de liefste persoon ooit is. Geloof me, nee. Mijn gedachten vliegen weg naar een moment toen ik 4 was, samen met Iris.

'Haz! Ik heb de perfecte stok!' Ik ren naar haar toe en zie dat ze een mooie rechte stok in haar handen heeft. 'Ja!' Schreeuw ik. We kijken elkaar aan: 'wedstrijdje?' ze knikt. Ik begin te rennen en zij ook. We rennen net mijn voortuin is als mama naar buiten komt. 'He,he. Nu een goeie stok gevonden?' we knikken allebei hevig, en rennen naar binnen. 'Ik heb wel gewonnen!' roept Iris. Ik knik naar haar, en we gaan aan de keuken tafel zitten. Ik stap weer van mijn stoel af, en pak de verf en glitters. Samen verven we onze stokken, en gaan naar boven. 'Alakazam!' schreeuwt Iris. Ik doe alsof ik op de grond val, en giechel. 'Je bent dood! Je kunt niet lachen!' zegt ze beteuterd.

Lang geleden dat dat is. Ik ben 18 nu. Hemeltje lief, de tijd gaat hard. Ik kijk het schoolplein over en merk dan dat leeg is. 'Shit!' fluister ik. Als ik op sta hoor ik voetstappen, en het zijn niet de mijne. Ik kijk het schoolplein over en daar loopt de blonde jongen, vreselijk alleen. Ik negeer het, hij wilde niet met me praten, dus ik ook niet met hem.

'En waarom ben jij te laat Meneer Styles?' ik haal mijn schouders op en ga naast Louis zitten. Ik werp een blik op Zayn, die naast Perrie zit. Hij knipoogt en ik kijk weer naar de lerares. Ik heb een hekel aan mijn achternaam, Styles. Het markeert het aanzien dat ik ook van mijn vader ben. Als je het een vader kan noemen tenminste.

'Harry, weet jij het antwoord?' Ik kijk op naar Mevrouw Winnigs. Ik kijk even naar het bord en daar staat een formule op geschreven. Ik knik, 'Kom het maar op het bord schrijven.' Ik zucht, en verlaat mijn lekkere warme zit plek naast Louis. Eigenlijk weet ik het antwoord maar half, maar dat hoeft zij niet te weten.

'En dan komt dat weer uit op Y' zeg ik, nadat ik de formule heb opgelost. Mevrouw Winnigs knikt, en ik loop weer terug. 'Je wist het serieus?' vraagt Louis. 'Ja' Wiskunde is eigenlijk het vak, samen met Frans, waar ik niet voor hoef te leren of te maken, ik weet het gewoon.

'Harry!' hoor ik iemand schreeuwen als ik op het plein sta te praten met Zayn. Ik draai me een halve slag en daar rent Iris huilend op me af. 'Wat is er gebeurd?' Ik haast me naar haar toe en knuffel haar. 'Liam..' Wat heeft Liam? 'Wat heeft Liam gedaan?' Ze schud haar hoofd en rent naar de hal. Ik besluit haar te achter volgen. Ik zie Iris stoppen bij een kring van mensen, en ik duw er een paar aan de kant.

Dan zie ik dat Liam aan het vechten is met Kian. De badboy van deze school. Liam is dan wel een klootzak, maar iemand moet hem toch helpen? Ik ren de kring in en duw Kian tegen de kluisjes. 'Blijf met je vieze flikker vingers van hem af!' Sis ik. Kian grinnikt, ik kan zelf zeggen dat ik redelijk sterk ben, ik boks bijna elke dag, samen met Zayn. 'Wat ga je er aan doen?' Sist hij terug. Hij duwt me aan de kant en geeft me een stomp.

'Hey! Stop daar is mee!' schreeuwt iemand, waarvan ik niet uit de stem kan halen wie het is. Ik kijk over Kian's schouder mee en zie wie daar staat: De nieuwe jongen. Ik schud mijn hoofd, en in zijn ogen zie ik ook angst. Hij stapt naar voren. 'De nieuwe gaat zich er mee bemoeien?' roept Kian. De jongen wil zich omdraaien, maar Sam en Trevor pakken hem vast. 'Nu kun je niks meer he?' vraagt Kian. De blonde jongen begint hevig te adem halen, hij wordt blauw en krijgt geen lucht meer.

Hij gaat knock-out! Ik spring achter Kian vandaan en trap Sam in zijn buik. Ook Trevor laat los en ik kijk hem boos aan. Nog steeds is de blonde jongen aan het hyperventileren.

Niall

Zuchtend loop ik over het schoolplein, ik wacht meestal tot dat iedereen binnen is, anders wordt je overal heen geduwd. Als ik het schoolplein overkijk is iedereen weg, behalve de jongen met de smaragd groene ogen en de chocolade bruine krullen zit nog op het bankje. Hij staat op en even maken we oogcontact. Ik draai mijn hoofd weg en besluit via 1 van de andere 5 ingangen naar binnen te gaan.

Ik wil net naar buiten als ik een gil hoor. Ik draai me om en loop naar het geluid toe. Er wordt iemand in elkaar geslagen. Opeens stormt de krullenbol de cirkel in. Nee! Ik zet een stap dichterbij, en hij duwt Kian, een jongen in mijn klas, tegen de kluisjes. Zijn zacht roos glimmende lippen bewegen, en de ruwe roze lippen van Kian doen het zelfde. Ik hoor niet wat ze zeggen, maar Kian doet zijn vuist de lucht in, ik bedenk me geen moment en ren er naar toe: 'Hey! Stop daar is mee!' schreeuw ik. De krullenbol schudt zijn hoofd, maar ik blijf staan. -als het ware trillend, maar oke-

'De nieuwe gaat zich ermee bemoeien?' Schreeuwt Kian. Mijn armen worden vast gepakt, en mijn adem wordt sneller. 'Nu kun je niks meer he?' Roept Kian. Ik wordt aangeraakt, ik wordt aangeraakt. Galmt er door mijn hoofd. Ik krijg nauwelijks lucht meer, en begin piep geluidjes te maken. De krullenbol loopt naar me toe, schopt de linker in zijn maag, en de rechter laat ook los. Nog steeds krijg ik geen lucht, en ik zie al vlekken.

Ik mompel een: 'Help!' en daarna wordt alles zwart, het enige wat ik nog voel is mijn tengere lichaam dat neer stort, half op de grond, half in een paar armen.

Chiraptophobia||Narry||Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu