Als je mij vroeger vertelt had dat ik verliefd zou worden op een jongen, had ik je keihard uitgelachen. Ik zou je keihard in je gezicht uitlachen. En ik heb een goeie reden waarom. Ik kon volgens mijzelf gewoon niet verliefd zijn op een jongen of meisje. Het zou namelijk aanrakingen bevatten. Ik zou je belachelijk gemaakt hebben.
'Psychopaat.' Ik zie Iris verdrietig naar mij kijken. Ik heb haar beste vriend vermoord. Ik begrijp haar heel goed. Iris schold me net uit, ja. Zag je haar als een eerlijk persoon? Ze is dat ook. Alleen nu in mijn nadeel. Ik begrijp haar heel goed.
'Sukkel.' Wordt er tegen mij geroepen als ik de aula in loop voor de herdenking aan Harry. Niet dat ik uitgenodigd ben. 'Jij hoort hier niet!' Het was Kian. 'Jij wel?' Snauw ik naar hem. Kian's ogen worden groot. 'O help, Niall wil mij ook vermoorden!' Sam gilt het door de hele aula heen, en gelijk zijn alle ogen op mij gericht.
'Ga weg.' Ik wordt de aula uit geduwt, en besluit om naar mijn appartement te lopen. Tijdens mijn wandeling krijg ik dingen naar mijn hoofd geschreeuwd. Iedereen weet wat ik gedaan heb. Iedereen weet dat ik eigenlijk een moordenaar ben. Niet dat het me uit maakt, want het is toch waar.
'Shit!' Schreeuw ik als ik mijn kamer in kom. 'Fuck!' Ik trap tegen mijn bed aan, en grijp naar mijn voet. 'Waarom Harry?' Waarom niet ik. Waarom was ik nou niet dood? Dan had Harry verder kunnen gaan met iemand anders. Ik verdien het leven niet. Ik verdien het niet.
Ik verdien het niet om te zwemmen in de zomer.
Ik verdien het niet om de bladeren te zien vallen in de herfst.
Ik verdien het niet om in de winter een sneeuwpop te maken, kerstliederen te zingen.
Ik verdien het niet om in de lente de bloemen te zien groeien.
Harry verdient dat wel. Harry verdient alles. En ik heb hem zijn leven afgepakt. Ik heb zijn familie uitelkaar getrokken. Ik haat mezelf.
De rest van de wereld doet precies hetzelfde. Waarom niet naar Harry? Omdat ik weet dat ik hem dan teleur stel, dus ik moet door gaan.
A/N:
DIT IS CRAAAAAPP
