Chiraptophobia. O2.

649 54 2
                                    

Harry

Ik weet de jongen net op te vangen, voordat hij op de grond valt. Ik til hem op en ren met hem naar de school eerste hulp. 'I'm so sorry..' fluister ik tegen de blonde jongen waar ik nog steeds de naam niet van weet. Hij geeft geen kik en wordt met de seconde blauwer. Ik ren nog een stukje harder, als dat zou kunnen en kom aan bij de zeer irritante school zuster.

'Waarmee kan ik je helpen Styles?' vraagt ze met haar bril half op haar neus. Ik staar haar aan. 'Kun je dat niet zien?' ze kijkt naar de jongen in mijn armen en stormt naar hem toe, zover ze kan rennen aangezien ze, nou ja, redelijk mollig is. 'Wat is er gebeurt?' vraagt ze. Ik vertel haar het verhaal, van die ochtend dat hij bang voor me was, tot dat hij aangeraakt werd door Sam en Trevor. Ze knikt en pakt hem van me over. Ze rent haar kamertje in en klapt de deur dicht. Oh, oke.

Ik wandel door de gangen als ik Iris zie. Ze staat met haar rug naar me toe, aan haar lange haren kun je zien dat zij het is. Ik ren naar haar toe en draai haar om. Rond haar oog bevindt zich een blauw paarse bult. 'Wat is er gebeurd? Als Kian het was.. O die gaat zo dood!' Ze kijkt me geschrokken aan. 'Het was Liam...' Zegt ze huilend. Wat? 'Wat? Wij gaan nu naar mijn huis toe!' roep ik.

We staan voor mijn deur, dit is de 2e keer dat ik samen met Iris spijbel. We doen het eigenlijk nooit, maar nu is het noodzakelijk. Ik steek de sleutel in het slot, en loop naar binnen. Tot mijn grote geluk is mijn moeder naar haar werk, en is Gemma ook op school. 'Ga zitten.' zeg ik, en loop naar de keuken om een glas water voor ons beide te pakken.

'Zo, wat is er gebeurt?' vraag ik aan Iris, gelijk schieten er weer tranen in haar ogen.

'Ik vroeg, na het gevecht aan Liam of het weer over zijn drugs ging. Hij zei ja, en ik vroeg of hij er niet mee moest stoppen, hij werd boos, en sloeg me keihard tegen de kluisjes. Ook heeft hij mijn neus geraakt, en is toen weggelopen.' Snikt ze achter elkaar door. Ik wist dat Liam een klootzak was, maar drugs? Dat had ik niet verwacht. Ik sla een arm om Iris heen, en knuffel haar stevig.

'Hoe gaat het met die blonde jongen?' vraagt Iris, als het een tijdje stil is geweest. Ik kijk haar aan met grote ogen en schiet omhoog, ik was hem vergeten. Hoe stom kon ik zijn? We rennen naar buiten en springen op onze fietsen.

Niall

Ik open mijn ogen, en zie dat ik niet meer in de armen van de krullenbol lig. Ergens maakt dat me verdrietig, maar daar denk ik niet over na nu. Waar ben ik? Is nu de vraag. Ik kijk wat rond en zie door de half glazen deur de gangen van school. De school eerste hulp waarschijnlijk. Ik ga langzaamaan recht op zitten, en kijk beter rond.

Als ik opgestaan ben, loop ik naar de deur en open die. Ik loop gewoon naar buiten zonder iets te zeggen of doen, en loop het schoolplein af. In de verte zie ik de krullenbol aan fietsen. Hij fietst tering hard. Als hij mij ziet stopt hij met fietsen.

'Hoe gaat het?' vraagt hij. Ik besluit niks te zeggen, wat me pijn doet, maar toch doe.

'Hallo? Hij heeft je gered!' roept iemand anders. Ik draai me om en kijk recht in de ogen van de krullenbol. Ze zijn echt smaragd groen, net als die van mijn broer Greg. 'Mag ik je naam dan weten?' vraagt hij met een trillende stem.

'Niall, Niall Horan.'

'Harry, Harry Styles.'

Chiraptophobia||Narry||Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu