Hastaneden çıkalı iki ay olmuştu. Odamda daha fazla vakit geçiriyor, dışarı çıkmak istemiyordum. Bu hayatta kimse beni anlayamazdı hatta dünyanın en şanssız insanı ben bile olabilirdim.
Kendimi içime daha da içime en derinlerime çekiyordum. Evde ders almaya başladığımdan bu yana neredeyse hiç dışarı çıkmamıştım. Sadece bir kaç kere parka inmiş orada yürüyen insanları gördükçe daha çok moralim bozulmuştu. Zaten onun dışında da hep ayağımın mahkûm ettiği o evden tedavi için çıkmıştım. Aslında ben de yürüyebilirdim. Annem protez takmamı istemişti ama ben direkt diyeceklerini dinlemeden reddetmiştim. Babamsa bu durumdan hep kendini suçlamış daha da çökmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İYİ KİLERLE YAŞAMAK
Teen FictionBu hikaye trafik kazasi geçiren genç bir kızın yaşama tutunuşunun hikayesidir Haydi hep birlikte bu hikâyeyi yaşayalım. 🕵👧👭 ~Marslı