B E A R -18

32.bölüm ÖLÜM

Alya'nin ağzından

Kaç saattir agliyordum bilmiyorum ama artık kendimi kaybetmiştim soğuk zemine oturmuş etrafı boş boş izliyordum ...

Bilge yusufa sarılmış ağlıyordu

Eslemde bir duvar dibine sinmiş boş boş bakıyordu .

Mert yanı başımda beni izliyordu ve son olarak Kerem

Hiç aglamamıştı sadece oturuyordu bu durum sinirlerimi çok bozmaya başlamıştı. Sinirle yerimden kalkıp

" Hiç mi üzülmüyorsun lan senin yüzünden oldu senin yüzünden senin yüzünden o kazayı yaptı . " die bağırmaya başladım gözlerini kapattı.

" sakin ol ." Dedi Mert bana sarılarak

" ö- ölecek mi ? " dedim kafamı omzuna koyarak .

" hayır saçmalama ." Dedi Mert saçlarımı okşayarak

" Nerde o Rüya , Rüya ben geldim ." Bu hemen bağıran kişiye baktim turuncu...

" Senin ne işin var burada ? " dedim sinirle

" O nasıl Alya o benim geldiğimi anlarsa mutlu olur uyanır ." Dedi gözleri dolu dolu .

" Ben çağırdım Alya, Rüya'nın ona ihtiyaci var ." Dedi Eslem uzun süredir olan sessizliğini bozarak . Kerem usulca yerinden kalkıp gitti .bense olduğum yere çöktüm herşey güzel oluyor derken neydi bu ? Mutlu olamayacak mıydık biz ?

3 gün sonra

Umutlar yavaş yavaş gidiyordu . Rüya ile aramızda olan cam parçasına baktim . O güçlüydü bırakmazdı .

" Rüya'm özür dilerim ." 3 gündür turuncu tek bunları fısıldıyordu özür diliyordu ne için ? 5 sene için mi ? Yoksa ölüm döşeğinde olduğu için mi ?

" artık git ." Dedim fısıldayarak gücüm yoktu artık birşeyler demeye birşeyle bağırmaya .

" Hadi hayatım bir kahve alalım iç , kızlar sizde gelin . Bilader sende gel ." Dedi Mert

" o tek mi kalacak " dedim dolu gözlerle

" birazdan gelicez Merak etme ." Dedi koluna girdim ve yürümeye başladım .

Eslem'in ağzından

Kahvelerimizi içip yukarı çıkmak için asansöre bindik . Asönser camından kendimi görünce istemsiz korktum bu ben miydim ? Saçlarım dağınık bir topuz gözlerim şişmiş .' Rüya uyan sen bir sorucam ben sana ' hem gülümsüyor hem agliyordum . Asönser durunca hepimjz indik Rüya'nın kapısının önünde bir telaş vardı hepimiz korkuyla kas katı kesildik .

" Ne oluyor ? " die bağırdı bilge hastaneyi sarsmıştı bağırışı.

" H- H - hasta kaçırılmış ."gözlerim istemsiz kapandı ve kendimi yere bıraktım.

Rüya'nın ağzından

Burnuma gelen küf kokusu ile gözlerimi açmaya çalıştımama gözlerim açılmamak için direniyordu sanki zorla da olsa açtım kemiklerin sızlıyordu başımda tarifsiz bir agri vardı.

" Uyuyan güzel uyanmış ." Karşımda tanımadığım bir adam vardı jilet gibi giyinmiş siyah takım elbisesi içinde kusursuz görünüyordu .

"S- su" dedim sürahiden bir bardak şu doldurup bana uzattı şuan nerede olduğum zerre umrumda değildi acıdan ölmek üzereydim.

" Canım acıyor ." Dedim

" Arı kesici verir şimdi hemşire merak etme . nerede olduğunu sormayacak misin ? " dedi