INEFFABLE | TaeJin

choose.

Güneş tüm sıcaklığıyla beni kucakladığında gözlerimi aralamak zorunda kaldım. Kirpiklerimi kırpıştırarak yanımda uyuyan bedene baktım. Nefes aldıkça titreyip sarkan alt dudağı ve ara sıra titreyen kirpikleri ile oldukça şirin görünüyordu. Tüm ağırlığımı dirseğime vererek doğruldum. Buradaydı ve son derece gerçekti. Dayanamayıp yanağına büyük bir öpücük kondurdum. Ne zaman bu duruma gelmiştik? Damarlarımı zorlayan bu his neden bu kadar güzeldi? Ben aptal gibi sırıtırken o gözlerini aralamıştı. Bana güneşi gölgede bırakacak kadar parlak bir gülümseme bahşettiğinde kalbimin hızı ikiye katlandı. Bir eliyle yanağımı okşayarak "Günaydın minik aslan." diye mırıldandı.
"Günaydın." dedim utanarak. Neden utandığımı bilmiyordum. Onu sevdiğimi bildiği için mi, dün gece öpüştüğümüz için mi yoksa o da beni seviyor diye mi, bilmiyordum. Sadece tatlı bir utangaçlık hissediyordum.

"Ah, cidden ne güzel bir sabah böyle." dedi ve yüzünü yastığa gömdü. Ellerimle yüzümü kapatarak "Hâlâ inandırıcı gelmiyor bu hâlimiz." dedim. Ellerim yüzünden sesim çok komik çıkmıştı. Beni kolumdan tutup kafamı yastıkla buluşturduğunda bu ani hareketi yüzünden gözlerimi kocaman açtım. Ellerini başımın iki yanına sabitledi. Gözleriyle yüzümü tavaf ederken istemsizce heyecanlandım.

"Taehyung, bunları ne zamandan beri hâyâl ettiğim hakkında hiçbir fikrin yok, değil mi?"

Derin bir nefes aldım. Karnımda duran elimi kaldırıp kalbinin üstüne koyarak parmaklarımla okşadım. "Belki senin kadar değil ama, bu benim de hayalimdi. Ayrıca ben sana nasıl hitap edeceğim?" diye sordum. Kafasını eğerek gülümsediğinde tam şimdi ölmeyi diledim. Gördüğüm son görüntü kesinlikle bu olmalıydı, böylece huzurlu bir ölüm olurdu benim için.

"Hyungunum ben senin, başka nasıl hitap edeceksin?" dediğinde kaşlarımı çattım.

"Sen ciddi misin? Ne yani, hyung mu diyeceğim sana?"
 Bu halimden keyif almış gibi görünüyordu.

"Neden? Biz neyiz ki hyung demeyesin?" Son söylediği şeyle birlikte kalbinin üstünde duran elimi yumruk yaparak karnına vurdum.

"Dün gece öptün beni, sevdiğini söyledin. Hâyâl değildi hiçbiri!" Kaşlarımı çatarak kalkmaya yeltendiğimde omzumdan ittirip tekrar yatmamı sağladı.

"Yah, bırak." dedim sinirle. Aklıma gelen tüm kötü şeyleri saymak üzereyken dudakları zihnimi susturdu. Beni tekrar öpüyordu. Bir elimi ensesine çıkarıp ensesindeki saçlarını çekiştirdiğimde dudaklarıma doğru sesli bir nefes bıraktı.
"Yaramazlık yapma." dedi ve tekrar dudaklarımızı buluşturdu. Boşta duran elimi tişörtünün içine yolladığımda sesli bir şekilde küfretti.

"Taehyung, yaşından büyük hareketler sergiliyorsun. Sonu iyi olmaz." Nefeslerimiz birbirine karışırken gülümsedim.
"Kime göre, neye göre iyi olmaz?"
Dudaklarıma doğru usulca yaklaşırken öpücüğünü sakinlikle bekledim fakat beni afallatarak alt dudağını yanağıma sürttü. Sessizce yutkundum. Bu çok tehditkârdı.
"Uslu bir çocuk olmanı öneriyorum." Bunu söylerken bir eli sağ bacağımdan yukarı çıkıyordu. Kasıklarımda hissettiğim sızıyla hemen mağlubiyeti kabullenmek zorunda kaldım.

"Tamam, uslu bir çocuk olacağım. Hadi kalkalım."
Galibiyetle gülümseyerek burnumun ucuna minik bir buse kondurdu. Dizimle karnına hafif bir şekilde vurup yatakla arasındaki boşluktan kurtuldum. Koşar adımlarla önce yüzümü yıkamak için banyoya, daha sonra da mutfağa gittim. Bu eve yıllardır gelip gittiğim için her köşesini ezbere biliyordum. Tek bir yer hariç. Jin'in kimseyi, annesini bile sokmadığı küçük yasak odayı. Hiçbirimizin oraya girmek için herhangi bir hamlede bulunmaya cesareti yoktu. Üç yıl önce bir defasında Jimin ile Jungkook bunu denemişti. Jin hyung onların kapıyı açmaya çalıştığını görünce daha önce hiç olmadığı kadar sert bir şekilde kızmıştı. Yüzündeki ifadeden sonra kimse aynı şeyi yapmaya yeltenmemişti. Zihnimdeki düşünceleri bir rafa kaldırarak buzdolabından üç yumurta çıkardım. O sırada Jin de uykulu bir şekilde gelip sandalyeye oturdu.
"Gerçekten sana hyung mu dememi istiyorsun?" diye sordum küçük bir tava çıkarırken. Ona bakmıyordum.