Bzzzzz
Bzzzzzzzzzz
Bzzzzz
Tinignan ko ang phone ko habang nagvi'vibrate, gusto kong basahin ang message pero hindi ako makagalaw, latang lata ako, para akong statue.
-----
Di ako nakatulog ng maayos kagabi, ang ingay kasi ng phone ko. Nangtingnan ko to, 20 messages and 5 missed calls. Pero wala na akong time para tingnan kung kaynino galing at ano ang message dahil ng makita ko ang orasan 7:30 na!
Nabato ko ang isa kong unan dahil late na ako! Agad akong lumabas sa kwarto ko at diretso sa bathroom. Madaliang ligo tas bihis na kaagad, nakakainis naman. Nang pababa na ako sa stairs namin.
"Anak, kumain ka muna" sabi ni Mama.
Pero wala na akong time para magresponse dahil nakalabas na ako sa front gate namin. Nakaka'badtrip, urghhh. nangtingnan ko uli yung relo ko 7:50 na.
Pagdating ko sa room namin nagle'lesson na sila, but na lang nasa mood yung teacher namin kaya hindi na ako sinermunan. Wala ako sa sarili tila lumulutang utak ko, ang sama pa ng pakiramdam ko. Aww sakit pa ng tiyan ko.
*~*
"Ano nangyari sayo? Hindi ka na ba pinapakain ng mga magulang mo?" Seryosong tanong ni Gale.
"Adik! Hindi noh, late na kasi ako kaya hindi na ako kumain."
"Hay nako, kaya pala gutom na gutom ka" Sabi ni Marian habang pinipigilan ang pagtawa niya.
"It's a free country, you can do what you want. Gusto niyong tumawa, tawa kayo" Biro ko habang kumakain.
Nakakahawa tawa nila kaya napatawa na din ako, kahit badtrip na badtrip ako. May naalala ako, mas message nga pala ako kagabi pa. Kaya kinuha ko ang phone ko sa bag. Biglang napansin ko ang dalawa na nawala ang mga ngiti nila.
"Bakit?" tanong ko.
"Nabasa mo na ba yung text ko?" sabi ni Marian, kumunot ang mukha ko.
"Ikaw ba 'yon? Alam mo ba dahil sa text mo hindi ako nakatulog ng maayos. Di ko pa nababasa eh"
At binasa ko yung text ni Marian, nagulat ako, biglang sumikip ang dibdib ko. Ang sakit, sinubukan kong wag umiyak kaya kinagat ko ang labi ko para hindi ako mapaluha.
Niyakap ako ni Gale at Marian, pero sinubukan kong wag magpa-apekto.
"Nako, iyon lang pala yon Marian." sabi ko.
"Wala kang pakielam?" Gulat na tanong ni Gale.
Na tahimik ako ng sandali pero sumagot din ako.
"Na ano, na gusto ni Jason si Jam, na nililigawan niya ito." sabi ko, trying to pretend na alam ko. Pero ang totoo nagulat ako at masakit.
"So alam mo na pala, dati pa?" tanong ni Marian.
I don't response anymore, tas I change the topic.
"Napanuod niyo na ba ang 'Crazy Little Thing Called Love'?"
Ang expression nila ay parehas at halatang worried sila sakin, but I ignored it and try to be happy.
"Yung Thai movie." finally nagsalita din si Gale.
"Yep, nakakakilig yun eh. Ang cute ng story." sabi naman ni Marian, siguro na'gets nila na ayaw kong pag-usapan yung kay Jason at Jam.
"Si P'Shone at Nam" sabi ko naman.
Tas biglang nag'bell kaya pumunta na kami sa next lesson namin. Nakita ko si Jam, classmate ko nga pala ang friend ko din siya. Kaya kahit papaano masakit para sakin 'yon.
"Giselle" paupo na ako sa chair ko ng may tumawag sakin, si Jam pala.
"Oh Jam" sabi ko habang nakangiti.
"Ala lang" sabi niya, tas nakangiti siya na parang nagpapahiwatig na talo ako.
'Ala lang, ala lang' ano kali yon. Umeepal ka lang eh, gusto mong ipangaya na nililigawan ka ng crush ko. Okay ang bitter ko, nakakainis kasi talaga >'<
*~*
Habang naglalakad kami sa hallway, nakita ko si Jason kasama ang mga friends niya pati si Jam. Kumulo ang dugo ko, pero kailangan ko 'tong pigilan. T.T
Napansin kong tumingin sakin si Jason at nakita din 'to ni Gale at Marian pero binalewala ko na lang to.
"Worst day ever T.T"
----------------------- <3
A/N: Si Giselle yung nasa gilid, badtrip at bwisit na bwisit. HAHA
BINABASA MO ANG
Unpredictable Feelings of His (On-hold)
Romance~Prologue~ Lahat ng tao ay naransan ng magka'crush, natural lang kasi ito lalo na sa mga teenagers na katulad ko, kasama na ito sa ating buhay. Madalas ang tawag dito ay ang ating mga inspirasyon; nakakatuwa, nakakakilig at minsan masakit. Pero paan...
