Chapter 19 <This feeling, what's this?>

126 6 6
                                    

A/N: Dedicated to Mame :"> I love you so much mame, thank you po sa pagtulong niyo po sa akin palagi at paggabay dito sa watty (wow) HAHAHa. Support niyo po story niya 'SHE KILLED MY EGO' at marami pang iba. Maganda po yan, sobra. :))

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ano?

Sasabihin ko na ba?

Huh? Teka ano ba mga pinagsasabi ko?!

Kung anu-ano na ang nasa isip ko, hindi ako makatulog. Kahit nakapikit yung mga mata ko, yung sarili ko gising na gising pa din at hindi makatulog pano ba naman kasi puro siya lang yung naiisip ko. Psh!

Habang nakapikit ako siya lang talaga ang umiistorbo sa pagtulog ko.

Must sleep.

Must sleeeep.

Must slee...

Argh! That's it, I can't sleep! -___- and it's all because of her.

 Bumangon na lang ako sa kama ko at naupo malapit dun sa window ng kwarto ko. Minamasid-masid yung mga bituin.

"Jason"

"Okay lang naman sakin kung may mahal kang iba, kung may girlfriend ka na pero sana 'wag mong baguhin kung ano tayo ngayon."

"Bakit ba kailangan mong maging ganyan? Sabihin mo sakin kung may ayaw ka sakin, babaguhin ko. Pero don't treat like I'm just a girl that you used to know."

"Alam mo naman siguro yung salitang masakit, please lang 'wag mo na akong iwasan. Nami'miss na kita sobra."

Biglang naalala ko yung mga salitang sinabi sa akin ni Giselle nung nasa bench kami sa garden. Nung sinabi ko sakanya na hinding hindi ko na siya sasaktan, nung sinabi ko sakanya na nandito lang ako para sa kanya.

Pero ano nangyari naglaho lang yung mga sinabi ko sakanya, di ko alam kung ano ang gagawin ko para di na siya masaktan.

Giselle...  sabi ko sa isip ko.

"Giselle." sabi ko.

"I'm sorry, Giselle."

"Can we still bring it back? Can we start again with no fights."

"With no fights? Imposibile yun." (Giselle)

Tama ka nga, imposible nga na walang away at tampuhan na mangyari. Paano kasama kasi iyon sa buhay, di rin siguro magiging masaya ang buhay kung walang away na nagaganap. Hindi rin tatatag ang isang relasyon kung walang tampuhan na nangyayari.

Giselle, pasensya na ha. Wala akong magawa para sayo ...

(Flashback nung tour)

"Hmmm" napangiti ako matapos pumasok sa isip ko nung tour dati.

Jason ano ka ba, para kang timang dyan! >.< Nababaliw na ata ako...

SAKANYA...

Oh shit Jason, shut up. You just need sleep.

Siya kaya iniisip niya kayo ako?

.......

Ano ba yan parang dalawang tao na magkaiba ang nararamdaman ang nasa loob ng katawan ko. Do I like her?

Yea.

Do I love her?

............

............

...........

..........

...........

...............

-__-

Third Person's POV

Bigla na lang nakatulog si Jason, abnormal yung lalaki na yun. Kausap yung sarili, anu-ano na pinagsasabi. Well it helps, gusto niyang makatulog eh. Dapat pala lagi niya na lang naiisip si Giselle gabi-gabi. ^___^

Kinabukasan sa school...

"Owww" sabi ni Kyle nung nakasalubong niya si Giselle.

"Oh? Bakit?" ngiting sabi ni Giselle kay Kyle.

"Nagka-usap na kayo ni Jason?" tanong ni Kyle.

Napakunot yung noo ni Giselle.

"Ha? Hindi eh, bakit?" sagot ni Giselle.

"Ganon? HAHAHA" napatawa na lang si Kyle at hindi na sinabi kung ano meron.

Nakatingin sakanila si Jason, nagtataka at napapa-isip kung ano na naman meron kila Kyle at Giselle.

'Akala ko ba wala na. Wala na ba talaga Kyle?' sa isip isip ni Jason.

Patalikod na sana si Jason para umalis ng mapansin at tinawag siya ni Kyle.

"Jason!" sigaw ni Kyle.

Nagulat si Jason kasi malutang-lutang siya kaya nginitian niya na lang si Kyle at biglang sumenyas si Kyle na lumapit siya. Nagdalawang isip pa siya nung una at napatingin siya kay Giselle, hindi niya mawari kung ano ibigsabihin na reaksyon ni Giselle.

Lumapit na din si Jason at napansin nyang ngumingise si Kyle at biglang tinap ang balikat niya at naglaho ng parang bula.

*A moment of silence*

Ang akward ng moment nilang dalawa, parang pipi't bulag. Parang walang nakikitang ibang tao si Giselle, di man lang kumibo. Si Jason naman napapatingin pero hindi man lang magsalita.

Sumulyap ulit si Jason kay Giselle at this time talagang tinitigan niya na ito at napatingin naman si Giselle sakanya.

(~.~)  (-.-)

'Letcheng lalaking toh, sinasayang lang oras ko.' sa isip isip ni Giselle.

"Ahh..." nagsalita na din si Jason.

Napatingin naman sakanya si Giselle.

"Giselle." sabi ni Jason.

"Oh bakit Jason?" seryosong sagot ni Giselle.

"Ah ano kasi ....kasi e...eh.." utal utal na sabi ni Jason.

 "Ahh.. KAMUSTA?!!!" sa sobrang hiya ni Jason napasigaw siya kay Giselle at napataas pa ang isang kamay.

Napangiti si Giselle kahit ayaw niyang ngumiti at tinaas niya din ang isa niyang kamay at inapir ito sa kamay ni Jason na nakataas, sabay sabing...

"Mabuti naman ako."

"Ahh ganun ba?" sabi ni Jason.

Tumango lang si Giselle at akmang aalis na siya ng bigla siyang hinawakan ni Jason at sakto pa sakanyang kamay.

Magkahawak sila ngayon ng kamay at nang magkatinginan sila bigla sila ng gulat ng bahagya at binitiwan nila ang isa't isa.

"Ano?" tanong ni Giselle.

"Okay..." sagot ni Jason.

"Makinig ka.." dugtong pa niya.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

A/N: Hello guys!!! :D Una po sa lahat maraming thank you (YEA) and sorry for the slow updating (I hope for your consideration) :P Puputulin ko muna po dyan, ano sa tingin niyo mangyayari? Ha?

Oo nga po pala yung picture sa gilid si Jason po yun habang nakatanaw sakanyang bintana. :)) Tyaka nga po pala sa previous chapters may mga pictures na din po, pwede niyo pong tingnan. Iyon lang po. God bless you all <3 :*

Unpredictable Feelings of His (On-hold)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon