&&&İnan bana yapma dedi kadın.
sus yalan söyleme dedi adam.
kadın anlattı adam inanmadı.
kadın sustu.Ve affetmedi.
*************************************************************************************************
**************************...
Herkese iyi akşamlar 🙊 Biliyorum merakla yeni bölümü bekliyorsunuz.Sizi yeni bölümle baş başa bırakıyorum.Oylarınızı ve yorumlarınızı eksik bırakmayın lütfen 😍😏
Adam hastaneyi hatta tüm kainatı duyuracak seste bağırdı.
"Allah benim belamı versin."
*********
Pişmandı Asaf. Ama son pişmanlık fayda vermezdi.Koşarak hastaneye gelen Melisa'yla kendine geldi.
''Ne işin var senin burada?"derken yumruklarını sıkıyordu.
Melisa nefes nefese konuşmaya başladı.Elleri ile yanaklarına dokundu.
"Sana bir şey oldu sandım. İyisin değil mi ? Bir şeyin yok. "
İlk önce ellerini üzerinden çekti Asaf.Sonra yumruklarını sıktı.Ardından Melisa'yı elleri ile iteledi.
"Aptal kadın sakın bir daha dokunma. Benden ve sevdiklerimden uzak dur artık. Senin yüzünden yuvam yıkıldı lan.Çocuğum senin yüzünden babasız büyüdü. Artık bizden uzak duracaksın anladın mı beni? "derken boğazını sıkıyordu.
Melisa nefessiz kalınca çırpınmaya başladı.Asaf kendini kaybetmiş gibiydi.Bir kaç kişi oraya yaklaştı ve Asaf'ın kollarından aldılar.
"Bana suç atmak o kadar kolay tabi. Sensin bütün suçlu sen. Eğer sen istediğin mutluluğu onda bulsaydın bana gelmezdi. Şimdi beni suçlaman aptalca."derken kahkaha attı.Daha sonra topuklularını yere vura vura ayrıldı.
Asaf o an yere çöktü yaptıkları göz önüne geldi. Para,iş,güç bu hastanenin kapısında hepsi bitiyordu. O an içeriden bir ses ile hastanedeki doktorlar o odaya koşuşturmaya başladı.
Korhan hızla hastaneden içeriye girdi. Çok sinirliydi. Asaf'ı gördüğü anda il önce kafasıyla yumruk attı.
"Lan şerefsiz eğer eğer ki o kıza bir şey olsun seni sağ bırakmam.Yemin ederim ki seni sağ bırakmam pislik herif." derken tekrar yumruk attı.
Doktorun dışarı çıkması ile Korhan ayağa kalktı.
"Biz elimizden geleni yaptık."demesine fırsat vermeden Asaf koşarak oradan ayrıldı. Arabasına bindi.
"Çok çok çok pişmanım.Bunu bize yapanları bulacağım yanlarına kalmayacak. "
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kübra 'nın kalbi o sırada yavaşlıyordu.
Sahilin kenarındaydı.Bembeyaz elbisesi ile yürüyordu.Deniz parıl parıl parlıyordu. Asaf'ı ve canından çok sevdiği oğlunu gördü ileride.Birden onlara doğru bir bebek emeklemeye başladı.Bebeği Asaf kucağına aldı. Bebeğin saçları sapsarıydı.Bembeyaz teni vardı.Aynı kendisine benziyordu küçük kız.Onlara doğru yürümeye başladı Kübra.Birden hava karardı.Etrafında dönmeye başladı.Kapkara adamlar ona doğru koşmaya başladı.Kendini birden ormanda buldu.Koştu.Koştu.Koştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ama etrafını birden siyah giyinimli adamlar sardı.Sonra bir adamın kahkahasını duydu.Ve bir silah sesi.Oğlu kızı ölmüştü.
Kübra yere çöktü.Hıçkırarak ağlamaya başladı.
Birinin ona dokunması ile her yer kan olmaya ve kan kokmaya başladı.Arkasını döndüğünde hiç ama hiç sevdiği adamı beklemiyordu.Ve adam tiksindirici bir kahkaha attı.Ve konuşmaya başladı.
