Kırlangıç #wattys2017

Bölüm 8

Yeni bölümümüz gelmiştir.İyi okumalar.

Kadın oğluna doğru gitti.Adam ise bitti.Kelebeğin ömrü misaliydi onların hikayesi.Adamın Kırlangıcı uçmuştu.Artık adam için umut dolu günler yok oldu her zaman olduğu gibi.

*******

Yaşananlar o kadar acıydı ki.Yazsan kitap çizsen roman olurdu.Bir aile olamazlar mıydı? Bunu ancak Allah bilirdi.Ama şimdi onlar birbirlerine hasret, iki uzak yürekti.Onlar birbirlerinin çıkmaz sokaklarıydı.Bir oğulları vardı.Birbirlerini daha sık göreceklerdi.

Kübra bal tanesine doğru yaklaştı.Oğlu sanki limanıymış gibi kucağına yerleşti.Öptü yavrusunu.Çocuğunun sesiyle oğluna döndü.

"Babam bizimle gelmeyecek miydi anneciğim?"deyip annesinin kucağından inmeye hazırlandı küçük çocuk.

"Oğluşum baban işine gitti.Çok işi varmış ama gelecek tamam mı?"

"Ama hep öyle diyorsun sonra gelmiyor babam.Biliyorum yine bıraktı beni.Gelmeyecek babam ben onunla oynayamayacağım"dedi ve ağlamaya başladı küçük çocuk.

Eve doğru gittiler arabayla anne oğul.Oğlu ağladı kadın ağladı.Zaten bugüne kadar ağlamamış mıydı kadın ve oğlu.Yine gitmek ve ağlamak onlara düşmüştü.Kaderdi ya bir gün onlara da gülerdi.

Asaf ise kendi arabasıyla onları takip etti.Evlerine kadar. Kübra'nın arabadan inişini izledi adam sonra oğlunu kollarına alışını.Hep böyle olmayacaktı.Oğlu ve Kübra'nın yeri onun yanıydı.Alacaktı onları yanına ve bunları yapanları burunlarından fitil fitil getirecekti.Onların bir damla göz yaşı için yapmayacağı şey yoktu.Telefonun sesiyle gözlerini Kübra'dan aldı.

"Söyle Ahmet"

"Abi Sezai denen adamı bulduk nereye kaldıralım?

"Güzel onu Gazideki depoya kapatın geliyorum"deyip telefonunu kapadı.

Arabasına yerleşti.Az kalmıştı her şeyi öğrenmesine.Çok çekmişti genç kadın ve adam.Artık her şey açığa çıkacaktı. Çıkması gerekiyordu.Oğlu ile yaşayamadıklarının hesabını vereceklerdi.Gaza iyice yüklendi genç adam.Düşündükçe iyice gerildi adam.Ve birden durdu.Adam arabadan indi.Arabanın tekerini yumrukladı.Düşündükçe şiddetlendi.Adam bağırdı bağırdı.Ve yere çöktü.Erkekler ağlamaz diyen var ya halt etmiş .Ağlıyordu adam oğluna,karısına,yaşananlara.Çöktüğü yerden kalktı.Bindi arabasına bastı gaza.Arabanın tekerleri resmen alev alıyordu.Ve birden araba durdu.Asaf indi ve koşarak depoya girdi.Orada sandalyede ki adama koşarak geldi ve kafasına kafasıyla vurdu.

"Söyle lan kim tuttu seni?Kim? "derken adama yumrukları ardı ardına geçiriyordu.

"Abi valla ben bir şey bilmiyorum."derken yüzünden kanlar akıyordu adamın.

"Yalan söyleme lan yalan söyleme gömerim lan seni buraya ."