Bölüm 13

6K 257 29
                                    


O an iki kurşun sesi duyuldu.Yere düştü Kübra.Sevdiği adamın kollarının arasına düştü kadın.Aklındaki tek şey.


"Sevdiği adamı tekrar görüp göremeyeceğiydi. " 



***********

Yolun sonuna geldiğinde ne hisseder insan.Gözlerini kapattığında niçin üzülür?O oğlunu ve sevdiği adamı bırakmıştı gerisinde.Onlara oynanan oyunun son perdesindeleridi. Kadın artık yoktu.Adam hıçkırıklara boğuldu.


"Kalk ne olur Kübra'm.Kalk aç güzel gözlerini yemin ederim hiç bir şey düşündüğün gibi değil."derken sarsıyordu genç kadını bir yandan da öpüyordu yanaklarını.



Biliyordu ki Asaf kadını onu bırakıyordu.Hemen o an kaldırdı Kübra'yı kucağına aldı. Arabaya doğru koşmaya başladı.Hala kadına sesleniyordu.


"Ne olur kapama gözlerini biraz sabret sevgilim lütfen.Ne olur oğlumuzu düşün kapama gözlerini."derken göz yaşları kadının güzel yüzüne damlıyordu.


Ne değişik bir şeydi bu.Sevdiği kadın ölümle burun burunaydı.İnsanın bu kadar canı yanar mıydı ki ?Adam acısını kaburgalarında hissediyordu adeta. 


Ve bir ses duyuldu o anda.O an adam nefes almayı unuttu.Dünya dönmeyi bıraktı.


"Oğ..lu..m sa..na "dedi titrek nefesi ile ve gözlerini kapadı Kübra.


"Aç gözlerini.Bana bağır çağır ama ne olur aç kadınım."Adam haykırıyordu.


Ayrılık vaktiydi bu şehirde ölüm saatiydi artık.Adam ilk defa bu kadar yanıyordu.Arabada giderken adamlarından Korhan 'ı aradı.


"Aç lan şu telefonu! Nerdesin lan sen nerede.Söyle oradaki doktorlara bizim hastaneyi hazırlasınlar."


"Ağabey ne oldu vuruldun mu ?"derken korku ile sordu Korhan.


"Kübra vuruldu."derken nefesini bıraktı.Telefonu elinden düştü.Bir yandan sesleniyordu.Kadın duymuyordu.Ölüm sessizliği sarmıştı adeta arabayı.


Yol bir türlü bitmiyordu.Bir tarafta adam.Bir tarafta kadın ve oğulları.Birde düşmanları vardı tabi.Zaman geçti adam hızlı bir manevra ile durdu.Hemen indi araçtan.Arabanın arka kapısını açtı Kübra'yı kucağına alırken kadındaki soğukluğu hissetti.Adam üşüdü.Adam o an dondu.Asaf sesler duyuyordu ama boğuk boğuktu sesler.Acildeki herkes onlara doğru koştu ve hemen Kübrayı sedyeye yatırdılar.Doktor ameliyat haneyi hazırlayın diye bağırıyordu.Asaf'ın gözlerini ölüm korkusu sarmıştı.Herkes içeri koşarken o dizlerinin üzerine çöktü.O gün İstanbul öyle acı bir feryat duydu ki.Yürekler kor ateşte yandı.Asaf'ın gözlerine şu görüntüler geldi.


"Aşkım hadi hazırlan pikniğe gidiyoruz."derken piknik sepetini eline aldı Asaf.Kübra bembeyaz elbisesi ile aşağı indi koşarak.

Kırlangıç #wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin