•Üvey Abim/5

4.6K 132 7
                                    

Deniz Erdem'den

Herşey birden bire olmuştu.
Gece'nin  birden bayılması beni o kadar çok korkuttu ki. Ne yapacağımı şaşırdım. Öylece duruyordum.
Koray benden önce davranıp hemen Gece yi kucağına alıp aşağıya inmeye başladı bende arkasından iniyordum. Benim arabama bindirip gaza basmıştım.
10 dk lik yolu 5 dkda gelmiştim. Hemen doktor gelip hemşireye birşeyler diyiyordu. Ama ben hiç birşey anlamıyordum. Hemen gözüme ailem geldi.
5 sene önce..
Annemle babamı zorla tatile çıkarmıştım.
Hep iş yüzünden birbirimizi göremez olmuştuk.
Bende onlara küçük bir kaçamak yapmak için Geceden yardım almıştım.
Gece kalacağımız hotelere bakarken bende annemle babamın bavullarini hazirliyordum. Benim kisi zaten hazırdı. Gece hoteli ayarlamış ve bilet almıştı.
Ona teşekkür ederken.
Telefonum çalmaya başladı. Bende hemen açıp karşıdaki kadını dinledim.

"Merhaba Deniz ERDEM ile mi görüşüyorum?"

"Evet, buyrun benim."

"Anneniz ve babanız trafik kazası geçirdiler. Şuan amaliyattalar. Özel .............. Hastanesi'ne gelin."

Kaza yaptıklarını duyunca hemen arabaya atlamiştim. Gecede arkamdan geliyordu. Özel........... Hastanesi'ne geldiğimizde hemen danışmaya gidip götürdükleri amaliyata gittim. 10 dakika geçmeden doktorlar koşmaya başlamıştı. Ben hiç birsey yapmadan olayları izliyordum. Kalmıştım sanki elim kolum bağlı bir şekilde.

Sonra annemi gördüm. Üstüne beyaz bir çarşaf vardı. Eli aşağıya doğru sarkmıştı. Hemen elini tuttum yüzünü açtığımda bem beyaz yüzü ile karşılaştım. İlk defa annemi böyle görmüştüm. Gözümden iki damla yaş gelmişti. Elini yavaşça öptüm, sarıldım, kokladim. Halada kokusu gitmemişti. Annemi çok seviyordum. Anemi morg a götürdükleri de Deniz beni çekiyordu.

Nereye götürdüğünü bakıyordum sadece. Babamın kaldığı yoğum bakıma gelmiştik. Evet amaliyatatan çıkmıştı. Annem den şanslıydı. Anne annem canım annem onu simdiden cok özlemiştim. Onun bana "Oğlum" diye seslenmesi. O kadar gorusemiyorduk ama yinede birbirimize yakındık babam gibi değildi annem.

Keşke ölmeseydin anne sana anne demeye özlicem.
Sonra birden dit dittt sesler gelmeye başlamıştı.
Doktorlar babamın kaldığı yoğum bakıma girmiştiler. Babamda annem gibi beni bırakıyordu sadece yanımda Gece vardı. Onunda babası ölmüştü.
Ama annesi yaşıyordu.
Benim ne annem yaşıyor nede babam yaşıyordu. İkiside ellerimden kayıp gitmişti.

Şimdiki Zaman.......

Onlarında böyle kaybetmiştim.
Şimdi Geceyi de kaybedemezdim. Oda ailem gibi beni bırakmazdı bana söz vermişti. Beni bırakmıcakti.
Korayi ilk defa ağlarken gördüm.
Ne olduğu sormicaktim. Duygularını öğrenmiştim zaten.
Bir kaza sonucunda onuda sonra anlatırım. Şuan doktor gelmişti.
Hemen gidip doktora soru sormaya başladım.
" Doktor bey Gece nasıl neyi var. "

"Merak etmeyin Gece Hanım geçmişte yaşadığı bir hastalık var mı?"

"Y-yoktu diye biliyorum. Olsaydı söylerdi bana."

"Ama söylememiş daha önce bayılmısmiydi?"

"Evet de bunun ne alakası var?"

"Beyninde tümör olabilir. Bunun için dikkatli olun."

"N-nasil yani t-tümör mü?"

"Evet maalesef olabilir. Bunun için kan testi yapılacak." ( Kan testi geldi aklıma eğer yanlışsa lütfen yorumda belirtin)

"Tamam."

"Geçmiş olsun"

Nasıl olmuş olabilir yaa ben nasıl fark etmedim bunu Geçenin bilmemesi lazim

"Koray"

"Efendim abi"

"Bunu Deniz bilmicek tamam mi?"

"Deniz ?"

"Gece'nin ilk ismi "

"He tamam abi söylemem de bunu er ya da geç öğrenicek şimdi bilmesi lazım değil mi?"

" Hayır soylemeyelim uygun zaman olunca söyleriz"

"Tamam abi"

1 hafta sonra
Gece'den devam...

Hastaneden çikali tam bir hafta olmuştu.
Annem sadece bir kaç gün kalıp gitmişti iş yüzünden babam öldüğünden beri hep işe odaklanıyordu. Bu benim canımı sıkmaya birşey diyemiyorum.

Sonuçta hayatından bir parçası gitmişti.
Babamı özlüyordum.
Hemde çok
Benimde bir parçam yoktu.
Babamla geçirdiğimiz günler aklıma gelmişti.
Sol gözümden bir yaş akti. Kimse görmeden silmiştim. Eğer devamı gelirse kendimi durduramam.

Bugün pazardı annemin izin günü birisiyle tanışacakmişim. Bu akşam bende bir pantolon ve tişört giyip evden çıktım.
Biraz alışveriş fena fikir değildi.

Denizle Koray konuşurken duymuştum.
Koray'in birinden hoşlandığını. Tuhaf geliyor dimi.
Bana da tuhaf gelmişti sonra herkesin bir kalbi olduğuna inanıp kıza üzücü bakışlar atmıştım. Tabi bilmiyorum.

( Ah Gece ah kendi kendine üzücü bakış atmak nasıl bir duygu anlatsana biraz.)
( Yazar mazar dinlemem carparim anladın mı?.)
( Anladım abla sakin ol)

1.5 saat SONRA..

40 dk boyunca kıyafet baktım ve aldım.
30 dk boyunca dolaşmiştim.
Sonra yemek bölümüne doğru gittim.
10 dk yemek yemem sürmüştü.
10 dakikada eve gelmiştim.
Akşam olmuştu bile.
Üstüme birşeyler geçirip evden çıkmıştım.
Annemin evine doğru gitmeye koyuldum.
10 dk sonra varmıştım.
Tanımadığım bir araba vardı.
Haydi inşallah kesin iş arkadaşıyla tanıştıracaktir. Geçende de tanıştıracakti ama birşey oldu.
( Tam olarak hatırlamıyorum kusura bakmayın.)😞😞😭😭 )

Kapıyı açtığımda misafir odasından sesle duymaya başlamıştım.

Çantamı ve montumu dolaba yerleştirip .
 
Mutfağa geçtim.
Şu bardağını dolaptan çıkardım ve sürahiyi alıp su bardağına su doldurdum. Suyumu içtikten sonra bardağı yıkayıp yerine koydum.

Misafir odasına yavaş yavaş ilerliyordum.
Kapıyı açtığımda gördüklerimden ne yapacağımı şaşırmıştim resmen bu oydu.

Üvey Abilerim (Özel Sebeplerden Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin