Zoraki evlilikle başlayan tutkulu bir aşk...
Birbirlerini hiç tanımıyorlar. Ailelerinin zoru ile evleniyorlar. Onları araya getiren bir hastalık. Bu hastalık yüzünden oluşan bir bebek. Bebek onları birbirine sırılsıklam aşık edecek. Ve... Acı bir o...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ben mavi istiyorum. Erkek dediğin mavi takılır."
"Hayır Buğra ya! Gri olacak. Erkek diye mavi olmak zorunda değil." Buğra kaşlarını çatıp bana baktı. Bende onu umursamadan renklere bakmaya devam ediyordum. Bebeğimize yapacağımız odanın rengini seçiyorduk. Buğra, mavi olmasını isterken ben gri istiyordum. Artık mavi renk basitleşti. Erkek bebeği olacak herkes mavi renk yapıyordu. Boyacı amca yanımıza gelip bize kapağın üstünde olan rengi gösterdi. "Size bunu vereyim gençler. Hem mavi, hem gri."
Amcanın elinden kapağı alıp renge bakmaya başladım. Griye benzeyen mavi renkti. "Olur." dedi Buğra. Bende gülümseyerek onayladım. Amca kapağı alıp geri geldiği yere gitti. Ben boyalara bakarken amca elinde iki büyük boya kutusuyla yanımıza geldi. Kutuları Buğraya verdikten sonra ucunda fırça olan sopaları alıp Buğranın peşinden dışarı çıktı. Buğra yanıma geldiğinde montumun fermuarını boğazıma kadar çekip şapkamı da bıraktı ve elimden tutup boyacıdan çıktık. Arabaya bindiğimizde Buğranın annesi aramıştı.
"Alo kızım benim hayırlı uğurlu olsun oğlan bebek veriyormuşsun oğluma."
"Teşekkürler anne."
"Ayy bu akşam bize beklerim kızım."
"Peki anne geliriz." Ela anne cevap bile vermeden yüzüme kapatmıştı. Telefonu cebime koyup arabayı süren Buğraya döndüm. "Annen akşam bizi yemeğe çağırıyor." Kafasını salladı. "Gideriz ama önce Asaf'ın odası için mobilya seçelim. Sonrada kıyafete geçeriz."
"Bu kadar acele etmene ne gerek var acaba? Önümüzde tam 6 ay var Buğra."
"Olsun. İlk kez çocuğum olacak. Onun için en iyisini istiyorum."
"Peki sen nasıl istersen öyle olsun."
Buğra'nın istediği yere vardığımızda arabayı park edip büyük alış veriş merkezine girdik. İçeri girdiğimizde etraf bebek ve ebeveynleri doluydu. Bazıları hamile, bazıları da bebek arabası ile geziyordu. "Sen burayı nereden biliyorsun Buğra? Yoksa benden başka hamile kişileride mi buraya getirdin?!"
Kollarımı göğsümde bağlayıp yürümeye başladım. Ama anide kolumun tutulması ve çenemi sert bir yere çarpmam bir oldu. Buğra omuzlarımdan tutup konuşmaya başladı.
"Salak saçma konuşma Zeynep. Ben mimarım ve bu alışveriş merkezinin taslağını bizim holding tasarladı. Oradan biliyorum."
Buğra ellerini omzumdan çekti ve parmaklarını parmaklarımın arasından geçirip yürüyen merdivenlerden aşağı kata doğru ilerledik. Aşağı katta bebek mobilyaları vardı. Bir dükkana girdiğimizde yanımızda bir adam belirdi. "Ooo Buğra bey hoş geldiniz." Buğra adam ile sarılıp selamlaştı. "Hoş buldum Kenan."
"Bu güzel hanım eşin Zeynep galiba."
"Evet ta kendisi." Adam elini uzattığında gülümseyerek elini sıktım. "Hayırdır kardeşim yoksa yolda biri mi var?"
