Lunapark Işıkları

Sekizinci Bölüm

Kalbim bu asrın dengi değildi. Bitmiş yoğurt kaplarına ekilen bir çağda yaşamak isterdim. Her şeyin mükemmel olmadığı bir çağda ben çiçeklerin samimiyetine inanıyorum. Emeğiniz kadar güzelleşiyorlar.Nikahımıza az bir zaman kalmıştı. Bir taraftan babamın ölümüne üzülüyor bir taraftan yeni bir sayfa açıp dünya evine girmek için çeyiz hazırlıkları yapıyordum. Günler telaşlı bir şekilde geçip gidiyordu.

Nihayet nikah günü geldi çattı yirmi beş Temmuz perşembe günü erkenden kalkıp kahvaltımı yapıp internetten satın almış olduğum beyaz, tülleri olan elbisemi önceden yıkayıp ütülenmiş olan elbiseyi giymeye koyuldum.

Hafif bir makyaj yaptım aynada kendime baktım ne de güzel olmuştum böyle, bundan sonra ağlamak yoktu kendime söz vermiştim bundan böyle bu gözlerimden sadece ve sadece mutluluk gözyaşları akıtacaktım ve nikaha gitmek için yola koyulduk. Abimin arabasına bindik radyoda Melike Şahin'den "tutuşmuş beraber" şarkısı çalıyordu şarkıda diyor ya hem annem hem babam sendin gerçektende öyleydi hem annem hem babam eşim olacaktı hafiften gözlerim dolmuştu söz vermiştim aglamayacaktım ama yine gözlerimden ılık ılık gözyaşları aktı mutluluk gözyaşlarıydı bunlar, kalbime girip kalbimdeki kirleri akıtıyordu kimbilir. Nikah şahitlerimiz abim ve benim sevdiğim ve değer verdiğim biri olacaktı. Nikah için magnet hediyelerini önceden hazırlanmıştık. Nikaha gitmeden evvel abim bizi parkta birkaç fotoğrafımızı çekmişti, az daha kalsın geç kalıyorduk fotoğraf yüzünden...

Arabayı park edecek biryer bulduk ve ağır adımlarla nikah salonuna giriş yaptık. Nikah memuru biraz söylendi geç kaldık diye ama biz aldırış etmedik. Nikahımız kısa sürdü, hem cenazede hem de mutlu günümde yanımda olanlara teşekkürlerimi sunuyorum. İnanın insan mutlu gününden çok acı gününde arıyor gözleri insanları,dostlarını. Kalbine merhem olmasını istiyordu. İyi gününde herkes yanında maksat kötü gününde yanınızda kalanlar...

Nikahımızın ardından kayınvalidemgilin evine gitti, birkaç yemek hazırlamış bizim için. Çok geçmeden dini nikah kıyılacağı için hoca geldi beyaz elbisemi çıkarıp güzelce bir abdest aldık eşimle. Böylece dini nikahımız da tamamlanmış oldu.

Üç gün sonrası düğünümüz olacaktı. Çok heyecanlıydım doğrusu, heyecandan sürekli lavaboya koşuyordum. Annem elime beyaz boncukları olan bir tesbih verdi,ardından küçükken kuran kursundan hediye veren sayın Emine hocanın kırmızı Kur'an'ı Kerim'i tutuşturdu. Allah herkese böyle telli duvaklı gelin olmayı nasip etsin. Ben hiç ağlamadım, babamın ölümünde gözlerim şişene kadar zaten ağlamıştım. Durgun görünüyordum gözlerim hafiften dolmuştu, kendimi ağlamamak için zor tutuyordum, annem de öyle annem daha fazla dayanamadı ağlamaya başladı abim kırmızı kuşağı belime üç defa dolayıp dua eşliğinde bağladı.

Düğün arabamız güzel hazırlanmıştı. Mavi tüllerle süslenmiş arabanın arka tarafında papatyalarla süslü M ve B harfleri görünüyordu. Plakalarda evleniyoruz diğer bir plakasında mutluyuz yazıyordu. Dikkatli bir şekilde gelinliğimle birlikte arabaya bindim. Arabanın kalorifer petekleri çalışıyor arabanın içerisi serinlemeye başlamıştı. Anı olsun diye Aslı abla birkaç fotoğraf çekti.

Düğün salonumuza vardığımızda da kaybolan heyecanım tekrar başladı ne kadar bastırmaya çalışsam da başarılı olamamıştım. Bekleme salonuna geçtik, fotoğrafçı birkaç fotoğraf çekip odayı terk etti. Çok geçmeden sevdiğim arkadaşlarım geldi onlar sayesinde heyecanım kayboldu ve üzgün durgun halim ortadan kayboldu.

Salona giriş yapacaktık kapalı kapının ardından kapı açılıp içeriye girdik. Maher Zain in Ask-ı Muhabbet şarkısı eşliğinde alkışlarla yavaş yavaş pistin ortasına geldik. Birden dans şarkımız çalmaya başladı, gerceğim şarkısı, hani şarkıda diyor ya herzaman karşına çıkmıyor doğru insan ben seni bulduğuma çok sevindim, yıllarca yalancı sevdalar şansıma gerçeğim olduğuna çok sevindim şarkının sözleri kesinlikle doğruydu. Tatsız olaylar yüzünden ayrıldık ama bekledik ve beklediğimize değmişti doğrusu şu an beşinci evlilik yıl dönümümüze az bir süre kaldı ne o beni kırdı ne de ben onu...