ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ...ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ (1ο ΒΙΒΛΙΟ) {TYS2023}

Κεφάλαιο 12ο - Το σχέδιο της Τζούλιας

  Το απόγευμα γύρω στις 5 η ομάδα ήταν πίσω στο τμήμα. Είχαν μιλήσει με όλους τους προπονητές και είχαν ζητήσει λίστες με τα άτομα που θα αγωνίζονταν ή θα είχαν προπόνηση από τις 27 Ιουλίου και μετά. 

"Και που ξέρουμε ότι το επόμενο θύμα δεν θα είναι κάποια γυναίκα, η οποία θα έχει βγάλει τον σκύλο της βόλτα; Ή κάποια, η οποία έχει πάει εκεί για τρέξιμο;" τον λόγο πήρε ο Γιάννης.

"Προφανώς και δεν το γνωρίζουμε αυτό, ούτε μπορούμε να καλύψουμε τα πάντα μόνοι μας. Γι'αυτό το λόγο, οι ειδικές δυνάμεις θα είναι σε ετοιμότητα, και επίσης, έχει ειδοποιηθεί και η τοπική αστυνομία. Όλα θα πάνε καλά. Δεν χρειάζεται να αγχωνόσαστε!" τους καθησύχασε ο Χρήστος.

"Αυτή τη φορά θα το πιάσουμε το κάθαρμα!" είπε με σιγουριά ο Κώστας.

"Εννοείται, δε θα γλυτώσει!" συμφώνησε κι ο Γιώργος.

"Παιδιά, πριν φύγετε θέλω να σας ενημερώσω σχετικά με κάτι. Σκοπεύω να λείψω για κάποιες μέρες. Ο Διοικητής αποφάσισε να μου δώσει άδεια για καμιά βδομάδα. Οπότε αύριο βράδυ, θα τοποθετήσουμε τις κάμερες και μεθαύριο αρχίζει επίσημα η άδειά μου. Ό,τι χρειαστείτε, ό,τι νέο έχετε κι ό,τι κι αν συμβεί μην διστάσετε να μου τηλεφωνήσετε, εντάξει; Κώστα σε καθιστώ υπεύθυνο της ομάδας όσο λείπω." ανακοίνωσε ο Χρήστος στην ομάδα του.

"Μάλιστα Αρχηγέ!" απάντησαν όλοι κι ένας ένας άρχισαν να βγαίνουν από το γραφείο του.

Η Αννέτα έμεινε τελευταία, κι αντί να βγει, έκλεισε την πόρτα και την κλείδωσε. Κατέβασε και τα στόρια για να μην μπορεί να βλέπει κανείς μέσα στο γραφείο του Χρήστου.

"Αννέτα άσε τα παιχνιδάκια σε παρακαλώ." της ζήτησε ευγενικά ο Χρήστος.

"Ποια παιχνιδάκια Χρήστο; Μη μου πεις πως δεν με θέλεις πια;" ρώτησε παραπονιάρικα πλησιάζοντάς τον.

"Αννέτα ποτέ δεν σου είπα πως σε ήθελα. Ήθελες να σε πηδήξω και το έκανα. Σου είπα δε θέλω μπλεξίματα μεταξύ επαγγελματικών και ερωτικών. Νόμιζα πως συμφωνήσαμε πως αυτό που συνέβη μεταξύ μας ήταν μία ξεπέτα και μόνο." προσπάθησε να της εξηγήσει ο Χρήστος.

"Δηλαδή μόνο αυτό ήμουν για σένα; Της μιας βραδιάς;" εκνευρίστηκε εκείνη.

"Γιατί σου υποσχέθηκα κάτι άλλο και δεν το θυμάμαι; Μόνη σου συμφώνησες σε αυτό." της είπε θυμωμένα.

"Ναι, μα νόμιζα πως θα συνεχίζαμε να..." ετοιμάστηκε να πει, μα την διέκοψε εκείνος.

"Αννέτα, δεν είμαι άτομο των σχέσεων και στο ξεκαθάρισα αυτό από την αρχή. Νόμιζα πως το είχες καταλάβει. Αυτό που έγινε μεταξύ μας ήταν λάθος και με συγχωρείς. Δεν έπρεπε να το κάνω μαζί σου, δεν είσαι τέτοιος τύπος και λυπάμαι. Πραγματικά λυπάμαι." της είπε φανερά μετανιωμένος.

"Δηλαδή δε θέλεις να συνεχίσουμε; Έστω και με τους δικούς σου όρους..." του είπε πρόθυμα η Αννέτα.

"Θα προτιμούσα να μην συνεχίσουμε τίποτα. Ήδη άρχισαν και περιπλέκονται πολύ τα πράγματα. Δε θέλω να σε χάσω από την ομάδα μου. Τι λες; Είσαι εντάξει με αυτό;" 

"Όπως νομίζεις..." είπε και του γύρισε την πλάτη.

 Ενώ ξεκλείδωνε την πόρτα για να βγει από το γραφείο του, ο Χρήστος μίλησε.

"Με συγχωρείς. Δεν ήθελα να σε πληγώσω."

"Μπλα,μπλα,μπλα, τη πρωτότυπη ατάκα...!" μουρμούρισε εκείνη και βγήκε σαν σίφουνας από το γραφείο του.

 Η ώρα πήγε επτά και όλη η ομάδα ήταν έτοιμη να φύγει από το τμήμα.

"Είστε για καμιά μπυρίτσα;" πρότεινε ο Γιάννης σε όλους.

Συμφώνησαν όλοι, εκτός από τον Χρήστο.

"Πηγαίνετε εσείς. Εγώ δεν θα 'ρθω. Δεν έχω όρεξη απόψε." είπε άτονα εκείνος.

"Γιατί ρε; Τι έγινε;" θέλησε να μάθει ο Κώστας.

"Μήπως έχεις κανένα ραντεβού με καμία ρε και μας το κρύβεις;" ρώτησε ο Γιώργος και οι άντρες γέλασαν.

Η Αννέτα τον κάρφωσε με το βλέμμα της κι ο Χρήστος απάντησε γρήγορα.

"Όχι ρε, άμα είχα δε θα σας το 'λεγα; Απλά δεν έχω όρεξη απόψε... Αυτό είναι όλο..." δεν ήθελε να την βλέπει πληγωμένη, ήξερε πως αυτός έφταιγε.

 Έτσι, χωρίστηκαν. Ο καθένας τους πήγε στο όχημά του, κι ενώ η ομάδα του ξεκίνησε για το γνωστό μπαρ, αυτός ξεκίνησε για το σπίτι του.

 Φτάνοντας δίπλα στην πολυκατοικία του, είδε ένα αμάξι παρκαρισμένο στην δικιά του θέση. Πάρκαρε το αμάξι του παραδίπλα και βγήκε απ'αυτό. Πάνω στο καπό του άλλου αμαξιού, διέκρινε δύο φιγούρες. Μία κοπέλα σχεδόν ξαπλωμένη πάνω στο καπό, κι από πάνω της κάποιος να την φιλάει και να την χαϊδεύει.

"Τζούλια;" αναφώνησε ο Χρήστος.

 Εκείνη γύρισε απότομα προς το μέρος του.

"Αχ, σου πιάσαμε τη θέση ε; Μας συγχωρείς!" αποκρίθηκε εκείνη και του χαμογέλασε.