13.bölüm

7.4K 157 1
                                    

Karanlığa hapsolmuş  gözlerimi açtığımda, hayallerim gibi bomboş duvar ile bakıştım.Bu sıralar hiç halim yoktu sanki biri gelip enerjimi somururçasına.Saate bakmak için elimle yanımı yoklarken elime telefonum ilişti.Telefonu aldıktan sonra saate bakıp derin bir nefes verip yatakta doğruldum.Her zamanki gibi ayaktayken başımı dönme tutmuştu.Ne nalet bir hastalıktı kanser.Bana bütün bunları yapanlardan nefret ediyordum.Ilk başta,BERK'TEN...
Üzerime sade beyaz bir elbise geçirip,sade bir makyaj yapmıştım.Odanın kapısından çıktıktan sonra merdivenlerin başında durup düşünmeye başladım.Ben ne unutmuştum?
Telefonum aklıma gelince,ağzımdan"hiih"sesinin çıkmasına engel olamamıştım.Aceleyle arkamı dönmüştümki,dengemi kaybedip  merdivenlerin basamaklarını yuvarlanarak inmem bir oldu.Acı çığlığım bütün evi esir almıştı .Bu evde kimse yok muydu?Bacağım çok ağrıyordu,titreyen ellerimden destek alarak yerimde dikeldim,saçlarımı geriye attım. Abarttığımı fark edip gözlerimi devirdim ben ne acılar çekmiştim bu mu beni yıkacaktı,hiç sanmıyorum.Ayağımı yok sayarak,merdivenin altın varaklı tutacağına yaslanarak ayağı kalktım.Gözlerimi oda da gezdirdim ne çok altın vardı,Asıl soru ne gerek vardı.Baygın bakan gözlerimi koltuğa diktim ve Ve ince uzun bedenimi yürüdükten sonra koltuğa yığdım ve çaprazımda duran ağlayan çocuk portresini incelemeye başladım.Garip bir şekilde içim ürpermişti tabloya bakınca.Ayağımın ağrısı baş gösterince yüzümü buruşturdum ve sessizliğe kulak kesildim.Bir süre sonra evde çocuk çığlık sesi duyunca gözlerimi olağanca pörtletip korkuyla ayağı kalktım.Gözlerimi odada gezdirince yerimde put kesildim.Bu bu...olamazdı.

AĞLAYAN ÇOCUK TABLOSU

Çok kısa değil mi bundan dolayı çooooook özür dilerim😭😭😭

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Çok kısa değil mi bundan dolayı çooooook özür dilerim😭😭😭

Mafya Kocam Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin