14.bölüm

7K 172 9
                                    

Korkuyla tekrar tablonun olduğu yere çevirdim gözlerimi.Evet yoktu!Bu bir şakaydı heralde.Sadece filmlerde oluyordu.Ya o sesler neyin nesiydi.Birden korkuyla etrafıma bakmayı kesip eskiden tablonun olduğu ama şimdi boş duvara gözlerimi diktim.Hastalık kafa yapmıştı heralde.Zaten öyle birşey olamazdı değil mi?Oflayıp ağrısı hafifileyen ayağıma bakıp gözlerimi dış kapıya çevirdim.Şimdi çıkıp gidebilirdim.Sahi neden burda duruyordum ki?Cidden gerizekalıydım.Ani gelen cesaretle hızlı adımlarla dış kapıya yürüdüm.Dış kapının önüne geldiğim an kapıdan kilit sesi geldi.İrkilip birkaç adım gerileyip endişeli bakışlarımı kapıya diktim.Gelen kişi BERKTİ.Ne şans ama.Ben birşey diyemeden;
_"Hazırsan çıkalım"dedi.Yüzüme bakma gereği duymamıştı her zaman ki gibi.Yaptığı gereksizliğe gözlerimi devirip sessizce başımı onaylarcasına salladım.Bana arkasını dönüp hızlıca geldiği kapıdan geri çıktı ve park halinde duran arabasına doğru  yürümeye başladı.Öylece durmayı kesip kapıdan çıktım ve kapıyı kapattım.Onun arabaya bindiğini fakettip hızla arabaya yürüdüm.Arkaya bilmeliydim.Ne kadar uzak olursam o kadar iyiydi.Zaman kaybetmeden arka kapıyı açıp kendimi koltuğa attım ve arkama yaslandım.Gözlerimi Berk'e çevirdim.Nadiren bana bakardı.Arkasını dönmüş bana duyguyla karışık bir ifadeyle bakıyordu.Neden böyle bakıyordu?yoksa bana aşkını mı itiraf edecekti.Içimden o fikre kahkaha atma isteğim dolup taşıyordu.İmkansızdı.Benim,ona veya o,bana aşık olma ihtimal bile değildi.Bakışmadan sıkılıp bezmişlik dolu sesimle;
-'Ne var?'dedim ve başımı koltuğa yasladım.O da bana bakmayı Son verip önüne döndü.Birkaç kez azını açıp kapadı.Sanki birşey demeye çalışıyordu da azındaki baklayı çıkaramıyordu.Birkaç kez boğazını temizleyip,yerinde doğruldu ve;
_'çok çirkinsin'dedi.Evet,bu ani olmuştu.Dediği şeyin farkına varıp yüzümü buruşturdum ve;
_'hayır,sen daha çirkinsin.'dedim ve ellerimle bakışmaya başladım.Dediği galiba beni biraz kırmıştı.Her kadına böyle birşeyin denilmesi hoşuna gidilmezdi.Berk,değil bana bakmak beni tınlamamıştı bile.Birden asıl gerçeğin kafama kazınması uzun sürmemişti.Berk'in ailesiyle tanışmaya gidiyordum.Bu çok korkunçtu.Ben nasıl davranıcaktım.oflayıp elimle yüzümü sıvazladıktan sonra camdaki kendi yansımamla bakışmaya başladım.işallah aramızda birşey olmadığı anlaşılmazdı.

Mafya Kocam Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin