TAN YERİ

7.BÖLÜM

Multi-Güneş
Bölüm şarkısı-pamela kal benim için

"Hayatı mecbur gibi yaşıyoruz. Yazıyoruz 5 harfe sığıyor yaşıyoruz tek kelimeye sığmıyor. Acıdır ama öyle de bir güzeldir ki yaşamasını bilene...yaşayabilene...

Umut da öyledir. Her hayalin ucuna bir tutam bağlanır mesela. Ama o kaybolursa tüm hayal kaybolur. Hayaller umuda bağlıdır. Ve eğer umudun varsa yaşarsın. O da kalmadı... "

Adam beni bıraktığında yere yığıldım. Yanıma geldiklerinde fark ettim komşuların da bizi izlediğini.

"Hadi kızım al bir bardak su iç"

"İstemiyorum"

Güç bela aldığım nefesimi düzene sokmaya çalışırken Tan geldi. Diz çöküp eliyle göz yaşımı silmeye çalışırken elini iktirdim.

"Güneş"

"Tan bana dokunma!"

Ayağa kalktım ve hızla ordan uzaklaştım. Bacaklarım bedenimi zor taşıyordu ve nefes almakta güçlük çekiyordum. Elim boynumda ilerledim bi süre. Sonra da dizlerimin üzerinde kenara çöküp ağlayamaya başladım.

"Güneş?"

Kafamı kaldırdığımda Kerem'i gördüm.

"Kerem"

Kerem yanıma geldiğinde sarıldık. Omzunda ağlamaya başladım.

"Gel bitanem gel eve götüreyim seni"

Kerem koluma girip beni kaldırdı ve eve gittik. Duş alıp üzerimi giyindim ve balkonda oturduk kerem ile. Kerem de birer fincan kahve yapmıştı.

" Güneş ne oldu anlat bana"

Gözlerimi Kerem'in suratına diktim. O anlatmamı beklerken sanki bende o anları tekrar yaşıyormuşum gibi gelmişti.

"Tan'a gittim. Kapıdayken birisi başıma silah dayadı. "

" ne oldu ne oldu? Kimmiş peki o !"

Detayları ağlayarak anlattığımda Kerem sinirlenmişti ve ağlayan suratımı görünce yutkunmuştu.

"Al işte Güneş. Gülüşünden vazgeçtin. O sana göz yaşı bahşetti. Ben senin ağladığını görmek istemiyorum Güneş. Hele Tan için. "

"Kerem canım yanıyo. Ben kendimdeki eksiklikleri Tan da aradım ve tamamladığımı düşündüm. Yanlış kişi olduğunu bilerek ya da bilmeyerek. Canım yandı duygularımı sonsuzluğun kanlı ellerine bıraktım. O kadar duygusuz hissediyorum ki Kerem...bir kalp bu kadar kolay kırılmamalı. Ya da her şey bu kadar kolay olmamalı. Ben o kızın hamile olduğuna inanmıyorum."

"Nasıl yani?"

"Bunu anlamanın tek bir yolu var Kerem"

"Nedir o?"

"Görürsün"

Kerem ile sohbet ederken başım Kerem'in dizinde uyuyakalmıştım...

Sabah kahvaltı etmeden evden çıktım. Taksi çevirip Tan'ın evine gittim. Korkuyla arkama bakıp kapıyı çaldım. Gözüm sürekli arkadaydı. Kapıyı Tan'ın aksine dünki kız açmıştı.

"Ben Ta-"

"Dicle kimmiş?"

Diye kafasını uzattı Tan. Dicle de o an içeri girdi. Tan'ı görünce gözlerim dolmuştu.

"Ne oldu"

"Tan ben o kızın senden hamile olduğuna inanmıyorum"

"Güneş artık kabullenmeyi öğrenmen lazım. Lütfen zorlaştırma işleri"