Kuzey 'in Adası

15 Bölüm

Güney 'den devam

Ada'nın gitmesi ile kendime geldim . Ben ona ne demiştim ' biz nasıl ikiz olduk ' demiştim ilk defa Ada'ya karşı bu kadar bağırmış ve ağır konuşmuştum . Şimdi o kadar pişmanım ki ama söylemiştim olan olmuştu zamanı geli alamam ama kendimi affedireceğim . Ben bunları düşünürken beni düşüncem den ayıran şey Güneş ' in sesi oldu "abi Ada'nın arkasından Kuzey'de çıktı gördün mü ?"dedi . Defne araya girdi " kuzey kötü biri olabilir ama ilk defa birinden özur dilerim demiş ve bunu Kuzey'e karşı gelen bir kıza söylemiş bence büyük bir değişim yani belki gerçektende Ada ile arkadaş olmak istiyordur "dedi . Belki de haklıydılar . Düşüncemi bu sefer Doruk böldü "abi konuyu açmak istemedim ama Ada'ya biraz ağır konuşmadın mı ?seni ilk defa böyle gördüm Ada 'ya karşı "dedi haklıydılar hepsi ben suçluyum ne desem beni haklı çıkarmayacak o yüzden sustum . Elimin üstüne konan el ile kendime geldim bu Defne'nin narin elli idi bana destek olmak için tutu elimi ben de onun o güzel gözlerine baktım . Kendimi biraz toparladım " ben gidiyorum Ada'yı bulmaya "dedim kimin ne diyeceğini umursamadan arabama doğru yol aldım .

Ada 'dan devam

Kuzey' in peşimden gelmesi bana sarılması kendini suçlu hissetmesi en önemlisi ise en yakın arkadaşlarının bile bilmediği daha önce kimseyi getirmediği yere beni getirmesi çok hoşuma gitti . O uçurum kenarında gerçek kuzey ' i tanıdım . Uçurumdan sonra beni eve bırakmak istedi . Arabaya bindik ve yola çıktık . Arabada hiç konuşmadan evin önünde durunca biraz şaşırdım çünkü ben hiç kuzey'e evin yolunu tarif etmemiştim ama bunu düşünmeyecek kadar yorgun hissediyordum o yüzden kuzey ' e döndüm " her şey için teşekkür ederim uçurum bana çok iyi geldi " dedim " sevdiğine sevindim "dedi "o zaman eve bıraktığın için sağol ve iyi akşamlar " dedim tam kapıdan inerken bana iyi akşamlar dediğini duydum . Eve girene kadar gitmedi . Eve girdim "hafize sultan evde misin ?"diye seslendim mutfaktan ses geliyordu ama bu ağlama sesi idi meraktan ola gittiğimde gördüğüm ise hafize sultan' nin ağladığı idi yanında Güney ve diğerleri vardı . Hafize sultan beni görür görmez geldi saldırdı ."noldu hafize sultanım niye ağlıyordun sen "dedim "sana birşey oldu sandım uzun zaman eve gelmeyince ve bu eşek kafalı sana laf edince merak ettim kuzum "dedi hafize sultan böyle idi bana genelde kuzum derdi ."Ben iyiyim vaktin nasıl geçtiğini anlamadım biraz yorgunum odama çıkıyorum izninizle "dedim tam arkamı dönüp giderken Güney'in sesini duydum sesi o kadar pişman olduğu belliydi ama onu o kadar kolay affetmeyecektim biraz sürünsün demi ama "Ada ben üzgünüm öyle söylemek istemedim "dedi onu duymazlıktan geldim ve mutfaktan çıktım . Arkandan Güney ' in son dediğini duydum 'beni affetmen için herşeyi yapacağım cadı 'dedi evet ben onu affedecegim ama biraz kırıldım o yüzden biraz zamana ihtiyaç vardı hem benim başka kardeşim , diğer yarım yok ki sadece o var . Bunları düşünürken odama çıktım ve sabah açtığım camı kapatmak istedim tam camı kapatıyorum ki karşı evin penceresi açıktı o ev ile arada sadece bir ağaç vardı . Gözüm evin içine kaydı biliyorum bu çok yanlış ama içerde birini görünce isteksizce oraya baktım gördüğüm kişi ile şok oldum
Bana fikir veren herkese kitabımı okuyan bütün pamuk şekerlere çok teşekkür ederim ve bana fikir veren eeatws de çok teşekkürler